پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با شروع مدارس و بازگشایی دوباره مدارس، بعد از مدت‌ها تعطیلی و آموزش غیرحضوری به‌خاطر بیماری منحوس کرونا، بازهم دانش آموزان مدرسه‌ای در ایذه شاهد جای خالی دانش آموزی هستند که قاب عکس و دسته گلی جای او را گرفته است. اما او یک دانش آموز معمولی نبود، دانش آموزی بود که هم‌کلاسی بودن با او برای دیگر دانش آموزان مایه مباهات و افتخار است. دانش آموزی که روحیه فداکاری و ایثار را در عمل خود تفسیر کرد و به قهرمان ملی تبدیل شد. نام این قهرمان ملی علی لندی است. علی لندی دانش آموز 15 ساله‌ای که در روزهای پایانی تابستان سوزان خوزستان وقتی در منزل خاله خود مهمان بود، برای نجات مادر و خواهر شهید ابراهیم عزیزی، بی‌پروا به دل آتش زد و با این کار خود معلم ایثار و فداکاری شد. علی لندی وقتی مهمان خانه خاله‌اش بود، متوجه می‌شود دو زن همسایه در حادثه آتش‌سوزی گرفتار شده‌اند. او خودش را به خانه همسایه می‌رساند و ابتدا پتویی را روی یکی از زن‌های آتش گرفته می‌اندازد و بعد کانون آتش را که گاز پیک‌نیک بوده برمی‌دارد تا آتش را ازآنجا دور کند، اما خودش در حلقه حریق گرفتار می‌شود و می‌سوزد.

شجاعت و ایثار علی لندی باعث شد که ایثار پطروس خیالی که نماد ایثار و فداکاری است به ورطه فراموشی سپرده شود، چراکه ما دیگر یک نوجوان فداکار واقعی داریم. پطروس فداکار، فقط انگشتش بی‌حس شد! دهقان فداکار، فقط پیراهنش سوخت! و هرکدام به اسطوره فداکاری تبدیل شدند. ولی علی لندی کل بدنش سوخت و با شهادت خود درس ایثار و فداکاری را به این نسل و نسل‌های بعدی آموخت. قطعاً نام علی لندی در کتاب‌های ما درج خواهد شد و یاد او تا همیشه در قلب‌های ماست و الگوی نسل جدید و تمام دانش‌آموزان ایران می‌شود. چنین دانش‌آموزی تربیت شده مکتب سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و مکتب انقلاب اسلامی ایران است که همواره ایثار و شهادت در آن زنده است.

اما متأسفانه بازهم پای دراویش گنابادی به این ماجرا بازشده و درصدد سوءاستفاده از این شهید عزیز و مصادره او به نفع فرقه پوشالی خود هستند. دراویش گنابادی وقتی با موجی از احساسات نسبت به این فداکاری علی لندی در بین مردم و در شبکه‌های اجتماعی روبرو شدند، درصدد برآمدند با دزدی آشکار، علی لندی را پرورش یافته مکتب درویشی معرفی کنند و بدین‌جهت بر اعتبار خود بیفزایند. درحالی‌که اولاً این عمل دراویش گنابادی در منسوب کردن شهید علی لندی و خانواده شریف او به درویشی و مکتب پوشالی تصوف، توهین و بی‌احترامی بزرگی نسبت به این شهید عزیز و خانواده وی است.

ثانیاً خانواده شهید علی لندی هرگونه ارتباط این شهید عزیز و خانواده او و عموهایش را با فرقه دارویش گنابادی و دیگر فرقه‌های درویشی را به‌شدت تکذیب و از آن‌ها ابراز برائت جسته و شهید خود را پرورش یافته مکتب اسلام راستین که همان مکتب اباعبدالله الحسین (علیه السلام) است معرفی کردند. مکتبی که شهید علی لندی عاشق خدمت و نوکری به آن حضرت و عزادارانش بود و آرزوی پیاده‌روی اربعین و عزاداری در این مسیر برای رسیدن به آقا اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را داشت ولی عاشقانه پر کشید و راه آسمان را برای رسیدن به محبوب خویش برگزید. درحالی‌که دراویش گنابادی با این مکتب حسین بن علی (علیه السلام) و عزاداری و خدمت به عزاداران و پیاده روی اربعین بیگانه هستند و راهشان با شهدایی همچون علی لندی جداست. لذا منسوب کردن این شهید عزیز و خانواده او به درویشی، دروغی بزرگ است که مایه رسوایی هرچه بیشتر دراویش گنابادی خواهد شد.