پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تقریباً از سال 1396 تاکنون هرساله شاهد وقوع بلایای متعددی از زلزله و سیل تا بیماری منحوس کرونا که بیش از یک سال درگیر آن هستیم بوده‌ایم. بلایایی که بزرگان و اقطاب دراویش گنابادی علت وقوع آن‌ها را به خود نسبت داده‌اند. چنانچه محمد اسماعیل صلاحی که مدعی قطبیت در این فرقه است، علت شیوع بیماری کرونا را ایجاد انحراف در این فرقه و به قطبیت نرسیدن خود می‌داند. این تنها ادعای عجیب دراویش این فرقه نیست، بلکه بعد از سیل‌های بزرگی که در فروردین سال 1398 در گلستان و در جنوب کشور مثل خوزستان، شیراز و پل‌دختر اتفاق افتاد، وقتی از نورعلی تابنده قطب فرقه سلطان علیشاهی خواسته می‌شود که درباره این سیل‌ها نظر خود را بگوید، در سخنانی متکبرانه و در کمال خودشیفتگی می‌گوید: «بله، مملکت نه‌تنها در مملکت ما خب خیلی جاها، اما در مملکت ما، اینجا شمال ما، ایران دچار سیل شده، بیشتر جنوب، ولی سمت قسمت جنوب خراسان، گناباد ما و سیستان و بلوچستان و جاهای دیگر دچار سیل نشدند، آن‌ها از پیش دچار کم آبی بودند، ما هم همین‌جور. منتها کم آبی ما تبدیل شد به یک آب ملایم خوبی که خیلی مفید بوده است. روی هم رفته اکثر مردم ایران که می‌نالیدند از بی‌آبی، دچار سیل شدند. جهتش هم این است که نالیدن جز به درگاه خدا نیست و آن‌ها اگر به درگاه خدا می‌نالیدند و به بندگان خدا، که خب ما بنده خدا هستیم توجه می‌کردند، این‌جوری نمی‌شد. ولی خب توجهی کردند یک عده‌ای مثل این‌هایی که ظاهراً صدمه کم دیدند، صدمه ندیدند و آن‌های دیگر صدمه دیدند که دیدیم، ولی آن‌هم مرتفع می‌شود. برای اینکه به هر جهت همه مردم ایران بالنسبه مردمان خداشناس هستند و بالنسبه اهل ترحم و شفقت و مهربانی ... و این است که همه این‌ها مرتفع خواهد شد.» [1]

ادعاهایی از جنس تکبر که هیچ دلیل و منطقی نیز پشت آن نیست و خلاف آن بارها ثابت شده است. کما اینکه دقیقاً چند روز بعد از سخنان نورعلی تابنده بود که بارش‌های شدید باران در گناباد، سبب جاری شدن سیلی شد که فرماندار گناباد از خسارت یک هزار و 540 میلیارد ریال مربوط به بخش کشاورزی و 2 میلیارد ریال در بخش آب و فاضلاب شهری و روستایی و منابع طبیعی خبر داد. همچنین گویا اینکه جناب نورعلی تابنده زلزله گناباد در شهریورماه سال 1347 را فراموش کردند که این زلزله چه خساراتی را در شهرستان گناباد بر جای گذاشت، درحالی‌که برادرش سلطان حسین تابنده (رضا علیشاه) در آن زمان قطب این سلسله و در همان شهرستان گناباد حضور داشت. اگر قرار بود به‌واسطه اقطاب دراویش گنابادی و توجه یا عدم توجه مردم به آن‌ها بلایی اتفاق نیفتد، باید زلزله سال 1347 در بیدخت و گناباد هم اتفاق نمی‌افتاد و خسارتی ایجاد نمی‌کرد. ولی این زلزله و خسارات به‌وجود آمده، خلاف سخنان تابنده را می‌رساند.

پی‌نوشت:
[1]. نورعلی تابنده، 25 و 27 فروردین 1398