پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بعضی افراد انتقاد می‌کنند که چرا در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری آیت الله رئیسی همه نبودند؛ چرا از همه دعوت نشد، مثلاً از اقلیت‌های مذهبی دعوت نشد، به‌خصوص اهل سنت ...
در جواب باید گفت: مراسم تنفیذ خیلی جنبه عمومی ندارد و نیاز به شاهد و ناظر هم نیست؛ قرار است شخصی که مردم او را انتخاب کردند، حکم ریاست جمهوری توسط رهبری به او تنفیذ شود؛ در واقع تنفیذ، به امضاء شدن حکم ریاست جمهوری توسط رهبر انقلاب گفته می‌شود. این فرآیند بعد از این‌که که رئیس جمهور با رأی مردم انتخاب شد، صورت می‌گیرد.
نیاز نیست که همه جمع شوند! در این مراسم، به طور نمادین تعدادی از مسئولین جمع می‌شوند تا در جمع، دادن حکم ریاست جمهوری صورت پذیرد؛ نه فضا مناسب است همه بیایند و نه در این شرایط (کرونا)، آمدن مهمانان خارج از تهران به اصلاح است، چون تا مراسم تحلیف سه روز فاصله است و از لحاظ امنیت و سلامت، باید تدابیر سختی اندیشیده شود؛ بنابراین مراسم اصلی، مراسم تحلیف است که میهمانان خارجی نیز در آن شرکت می‌کنند؛ نباید به کسی بربخورد.
شاهد هم بودیم که در مراسم تحلیف، نمایندگان اهل سنت وجود داشتند؛ چون تحلیف، جنبه عمومی دارد و قرار است رئیس جمهور در برابر این ملت، قسم بخورد؛ لذا افراد مختلف و نمایندگانی از مردم در آن روز فرآیند سوگند یاد کردن رئیس جمهور در برابر سران دو قوه دیگر و در پیشگاه قرآن کریم را نظاره‌گرند که سوگند در برابر ملت نیز تحقق یابد.

متن تحلیف نامه بدین شرح است:
«من به‌عنوان رئیس جمهور در پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت ایران به خداوند قادر متعال سوگند یاد می‌کنم که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشم و همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیت‌هایی که بر عهده گرفته‌ام، به‌کار گیرم و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت سازم و از هرگونه خودکامگی بپرهیزم و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است، حمایت کنم؛ در حراست از مرزها و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور، از هیچ اقدامی دریغ نورزم و با استعانت از خداوند و پیروی از پیامبر اسلام و ائمه اطهار (علیهم‌السلام)، قدرتی را که ملت به عنوان امانتی مقدس به من سپرده است، هم‌چون امینی پارسا و فداکار نگاهدار باشم و آن را به منتخب ملت پس از خود بسپارم.»