پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ قرآن، سرنوشت تلخ بنی‌اسراییل را به یاد بنی‌آدم می‌آورد که خداوند، بر آنان منت نهاد و به ایشان برتری بخشید. اما بنی‌اسراییل، خطا کردند و بعد، به جای جبران اشتباه، همچنان لجاجت در پیش گرفتند و اشتباه، پس از اشتباه...[1] تا جایی که عذاب خداوند بر آنان نازل شد و برای همیشه مُهر ذلت بر پیشانی‌شان نهاده شد.[2]

و اکنون: همه‌ی ما ممکن الخطاء هستیم. چه بسا در زندگی شخصی و یا در حیات سیاسی و اجتماعی، انتخاب‌های نادرست داشته باشیم. مهم آن است که در خَلوَت و جَلوَت، به اشتباه خود اقرار داشته باشیم و برای جبران آن بکوشیم. اگر فریب سلبریتی‌ها را خوردیم و تحت تأثیر رسانه‌های غرب‌گرا و پیاده نظام استعمار، به شخص یا اشخاصی ناکارآمد رأی دادیم، که در پی خیانت اند، در این موضع، چه باید کرد؟ به اشتباه خود اقرار نکنیم؟ لجبازی کنیم؟ زمین و زمان را به باد ناسزا بگیریم و بگوییم همه مقصرند، اما من که اشتباه رأی دادم، مقصر نیستم؟

امروز، بسیاری از ما مردم ایران، آرامش خود را از کف داده‌ایم. گرگ‌ها از بیرونِ مرزها و عده‌ای نفوذی، از درون، دین و دنیای ما را هدف گرفته اند. راه بازگشت آرامش به قلب‌های ما آن است که در محضر خداوند، به خطای خود (و به انتخاب غلط خود) اعتراف کنیم و در صدد جبران برآییم. یعنی با انتخابات و صندوق رأی قهر نکنیم. بلکه برای روی کار آمدن یک نیروی صالحِ سالم که محبوب مؤمنین و مورد غضب استعمارگران و غارتگران جهانی است، بکوشیم. راه عاقلانه و شرافتمندانه این است و جز این نیست.

پی‌نوشت:

[1]. در آیات متعددی، این معنا (اشتباه، پُشت اشتباه، خطا پس از خطا و تَکرار مکرِّر زشتی‌ها) برای بنی‌اسراییل آمده است: سوره اعراف، آیه 161-162 و...
[2]. سوره بقره، آیه 61: «وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُوا يَعْتَدُونَ. [بقره: 61] و داغ‌ خوارى و بیچارگی بر [پيشانى‌] آنان زده شد، و به خشم خدا گرفتار آمدند. چرا كه آنان به نشانه‌هاى خدا كفر ورزيده بودند، و پيامبران را به ناحق مى‌كشتند. اين، از آن روى بود كه سركشى نموده، و از حد درگذرانيده بودند.‏»