پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی مدعی اند که کوروش هخامنشی در فتوحات، اهل خشونت نبود. بلکه با گل و گلاب و آینه و شمعدان سرزمین‌ها را فتح می‌کرد. لیکن واقعیت چیز دیگری است. یک نمونه: خسانتوس (Xanthos) که به صورت گزانتوس هم خوانده می‌شود، یکی از شهرهای باشکوه جهان باستان بود که مردم آن اصالت لیکیایی و یونانی داشتند. 2500 سال پیش، کوروش هخامنشی آغازگر جنگ شده؛ لشکری به سوی خسانتوس فرستاد. لشکریان کوروش، شهر را محاصره کردند، مردم دست به مقاومت زدند. وقتی عرصه بر اهالی تنگ شد، مردان شهر، زنان و کودکان خود را گرد آوردند و همه به زنده زنده به آتش کشیدند. (بر این عقیده بودند که اگر زنان و کودکان ما زنده زنده در آتش بسوزند، درد و رنجِ آن کمتر از هنگامی است که ایشان به دست کوروش اسیر شوند). سپس مردان شهر، هم‌قسم شده و تا آخرین نفس در مقابل لشکر هخامنشی مقاومت کرده و همگی کشته شدند.[1] والتر هینتس ایران‌شناس مشهور آلمانی هم می‌نویسد که ارتش کوروش، در سال 544 پیش از میلاد، شهر گزانتوس را محاصره و ویران کرد.[2]
پی‌نوشت:
[1]. تاريخ هردوت،‏ ترجمه و تحقیق: هادى هدايتى‏، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران‏، 1382، ج 1 ص  252. کتاب اول هرودوت، بند 176.
[2]. والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، تهران: نشر ماهی، 1392، ص 369 (صفحه ضمیمه، پیش از 369).