پایگاه جامع فرق، ادیان مذاهب_ در این سند بررسی می کنیم چگونگی ماجرای هتک حرمت خانه حضرت زهراء (سلام الله علیها) توسط  ابوبکر و عمر. طبری که تعصبش نسبت به خلفا واضح و مبرهن است، در کتابش نوشته است: «عمر بن خطاب به منزل علی (علیه السلام) رفت... و گفت به خدا سوگند من این خانه را می‌سوزانم، مگر این‌که این خانه را برای بیعت ترک گویند.»[1] هرچند طبری اشاره‌ای تلویحی به این ماجرا کرده و تمام ماجرا را تعریف نکرده است، ولی «ابن عبدربه اندلسی » ماجرای هتک حرمت خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) را واضح‌تر بیان کرده است. او در کتابش آورده است: «آنان كه با ابوبکر بيعت نكردند، عبارت بودند از حضرت علی (علیه السلام)، عباس، زبير و سعد بن عباده که در خانه فاطمه نشستند. ابوبكر، عمر را فرستاد تا آنها از خانه فاطمه بيرون بيايند. ابوبكر به عمر گفت: اگر امتناع كردند با آنان مقاتله كن. عمر به همراه آتش به خانه حضرت فاطمه آمد، تا خانه را بر سر آنان آتش بزند. حضرت زهرا (سلام الله علیها) او را ديد و گفت: ای پسر خطاب! آيا آمده‌ای خانه ما را آتش بزنی؟ عمر گفت: بله.»[2]

سؤال این است که آیا خانه فاطمه زهرا (سلام الله علیها) که یگانه دختر رسول خداست، خانه پیامبر محسوب نمی‌شود؟ آیا شامل آیه‌ی: «خانه‌ای که در آن فقط ذکر خدا گفته می‌شود» نمی‌شود؟ به اعتراف مفسرین بزرگ اهل سنت، «وقتی آیه 36 سوره مبارکه نور نازل شد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را در مسجد قرائت نمود. شخصی برخاست و سؤال کرد که این بیوت چه بیوتی هستند؟ حضرت فرمود: خانه پیامبران الهی. در این لحظه ابوبکر برخاست و در حالی‌که به خانه حضرت علی و فاطمه زهرا (علیهما السلام) اشاره می‌کرد، گفت: آیا این خانه از همان خانه‌هاست؟ حضرت در جواب ابوبکر فرمود: بلی و بلکه از برجسته‌ترین آن‌هاست.»[3] آیا هتک حرمت به این خانه، هتک حرمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نیست؟ آیا این فعل آزار رساندن به ایشان نیست؟ مگر در منابع معتبر اهل سنت نیامده است که رسول خدا فرمود: «فاطمه پاره تن من است و میوه دل و نور چشم و روح من که بین دو پهلوی من است، کسی‌که فاطمه را اذیت کند، مرا اذیت کرده است و کسی‌که مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده و کسی‌که فاطمه را به غضب آورد، مرا به غضب آورده.»؟[4]

برادران اهل سنت چگونه پاسخ خواهند داد؟

پی‌نوشت:

[1]. تاريخ الطبرى، طبری، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج2، ص443. «أتى عمر بن الخطاب منزل علىّ وفيه طلحة والزبير ورجال من المهاجرين فقال: واللّه لأحرقنّ عليكم أو لتخرجنّ إلى البيعة..»
[2]. عقدالفرید، ابن عبدربه اندلسی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج5، ص13. «الذين تخلّفوا عن بيعة أبي بكر: علىّ والعباس، والزبير، وسعد بن عبادة، فأمّا على والعباس والزبير فقعدوا فى بيت فاطمة حتّى بعث اليهم أبو بكر عمر بن الخطاب ليخرجوا من بيت فاطمة وقال له: إن أبوا فقاتلهم. فأقبل عمر بقبس من نار على أن يضرم عليهم الدار فلقيته فاطمة فقالت: يابن الخطاب! أجئت لتحرق دارنا؟ قال: نعم.»
[3]. «قرأ رسول الله هذه الآية( في بيوت أذن الله أن ترفع ...) فقام إليه رجل فقال: أي بيوت هذه يا رسول‌الله؟ قال: بيوت الأنبياء، فقام إليه أبوبكر فقال: يا رسول‌الله، هذا البيت منها، بيت علي و فاطمة؟  قال: نعم من أفاضلها» الدرالمنثور، سیوطی : ج6، ص203؛ روح المعانی، آلوسی: ج18، ص174؛ مناقب، ابن مردویه، ذیل سوره نور. 
[4]. صحيح بخارى، بخاری، ج4، ص210، ح 3714، كتاب فضائل الصحابة، باب 12 ـ باب مَنَاقِبُ قَرَابَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم.
صحيح مسلم، مسلم نیشابوری، ج7، ص141، ح6202، كتاب فضائل الصحابة رضى الله تعالى عنهم، باب 15 ـ باب فَضَائِلِ فَاطِمَةَ بِنْتِ النَّبِيِّ عَلَيْهَا الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ .«فاطمة بضعة منی و هی نور عینی و ثمرة فوادی و روحی التی بین جنبی من آذاها فقد آذانی و من آذانی فقد آذی الله و من اغضبها فقد اغضبنی..