بن‌باز از بزرگان و مفتیان وهابیت، در مورد جشن ولادت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌عليه‌وآله) فتوا به حرمت داده است؛[1] فتوای او به اين دليل استوار است كه جشن سالگرد ولادت، از سوی آن حضرت و صحابه انجام نشده است؛ اين معيار در بدعت دانستن بسياری از افعال و اعمال، از سوی وهابيت مطرح می‌شود و يكی از مصاديقش، موضوع مورد بحث است.

در جواب می‌گوییم که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌عليه‌وآله) این کار را انجام داده‌اند که برخی علمای اهل سنت، ضمن صحیح دانستن روایت آن، از فعل پیامبر اکرم (صلی‌الله‌عليه‌وآله)، مشروعیت جشن گرفتن برای میلاد ایشان را برداشت کرده‌اند.[2]
هم‌چنین صحابه رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) نيز به شكرانه ولادت رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) روزهای دوشنبه را روزه می‌گرفتند. اين مطلب در روايت صحيح مسلم آمده كه از رسول خدا در باره روزه گرفتن روزهای دوشنبه سؤال كردند، حضرت فرمودند: اين روز روزی است كه من به دنيا آمده‌ام و به پيامبری مبعوث شده‌ام. «ابو قتاده انصاری می‌گويد: از رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) در باره روزه گرفتنش سؤال شد، آن حضرت خشم كرد. عمر گفت: ما راضی هستيم كه خداوند، پروردگار ما، اسلام دين ما و محمد پيامبر ما و بيعت ما بيعت ما است. ... راوی می‌گويد: از رسول خدا سؤال شد، اگر يك روز روزه بگيريم و يك روز افطار كنيم، چطور است؟ فرمود: اين روزه برادرم داود (عليه‌السلام) است. از روزه گرفتن روز دوشنبه سؤال شد، حضرت فرمود: اين روزی است كه من به دنيا آمده‌ام و مبعوث به رسالت شده‌ام، يا وحی بر من نازل شده است.»[3]اين روايت صراحت دارد كه از روزه روز دوشنبه سؤال كردند و حضرت روزه گرفتن در اين روز را به اين دو مناسبت تأييد كردند.
عبدری مالكی بعد از اين‌كه به قسمتی از اين روايت اشاره دارد، بزرگداشت اين روز را بزرگداشت ماه ربيع الاول می‌داند و می‌گويد: بزرگداشت اين روز، به منزله بزرگداشت اين ماه است كه رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) در آن متولد شده است. پس سزاوار است كه آن را محترم بشماريم و حق احترام را اداء كنيم و آن را بر ساير ماه‌ها برتری دهيم به سبب آن‌چه خداوند آن را برتری داده است.[4]
بنابراين سخن وهابیت كه بزرگداشت اين روز را به بهانه‌ی اين‌كه صحابه در اين روز كاری انجام نداده‌اند، زير سؤال می‌برند و عيد و جشن را بدعت می‌دانند، باطل است، بلکه صحابه، هر دوشنبه را به این عنوان، روزه می‌گرفتند.

پی‌نوشت:

[1]. «لأن الرسول صلي الله عليه وسلم لم يفعله ولا خلفاؤه الراشدون ولا غيرهم من الصحابة.» الباعث علی إنكار البدع والحوادث، ابوشامه، ج1، ص107.
[2]. «پیامبر اکرم در سالگرد ولادتش، قربانی كرد»
[3]. «حدثنا محمد بن الْمُثَنَّي وَمُحَمَّدُ بن بَشَّارٍ واللفظ لابن الْمُثَنَّي قالا حدثنا محمد بن جَعْفَرٍ حدثنا شُعْبَةُ عن غَيْلَانَ بن جَرِيرٍ سمع عَبْدَ اللَّهِ بن مَعْبَدٍ الزِّمَّانِيَّ عن أبي قَتَادَةَ الْأَنْصَارِيِّ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم سُئِلَ عن صَوْمِهِ قال فَغَضِبَ رسول اللَّهِ صلي الله عليه وسلم فقال عُمَرُ رضي الله عنه رَضِينَا بِاللَّهِ رَبًّا وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا وَبِبَيْعَتِنَا بَيْعَةً ... قال وَسُئِلَ عن صَوْمِ يَوْمٍ وَإِفْطَارِ يَوْمٍ قال ذَاكَ صَوْمُ أَخِي دَاوُدَ عليه السَّلَام قالوَسُئِلَ عن صَوْمِ يَوْمِ الإثنين قال ذَاكَ يَوْمٌ وُلِدْتُ فيه وَيَوْمٌ بُعِثْتُ أو أُنْزِلَ عَلَيَّ فيه...» صحيح مسلم، ج 2، ص 819.
[4]. «فتشريف هذا اليوم متضمن لتشريف هذا الشهرالذي ولد فيه فينبغي أن نحترمه حق الاحترام ونفضله بما فضل الله به الأشهر الفاضلة.» المدخل، عبدری فاسی، ج2، ص3.