زیارت عملی است عبادی، به معنای حضور در پیشگاه پیشوایان دینی یا نزد قبور آنان، یا دیدار از مکانی مقدس یا محترم، برای اظهار ارادت و احترام و کسب فیض معنوی؛ زیارت از اعمال پسندیده اسلام بوده و در طول تاریخ، مسلمانان به آن عنایت و اهتمام داشته‌اند. این عمل عبادی، نزد شیعیان جایگاهی ویژه دارد، و آنان معتقدند که زیارت، اثرات معنوی و ثواب بسیاری دارد، به همین دلیل، این عمل، از ویژگی‌ها و نمادهای شیعیان به‌شمار می‌رود؛ ولی همه مسلمانان مشروعیت زیارت را، و حتی استحباب آن را قبول دارند.
برخلاف اکثر مسلمانان، گروه‌ اندکی با تمسک به برخی روایات، که از جهت سند و دلالت قابل مناقشات اساسی است، مسافرت به قصد زیارت قبور پیامبران، امامان و اولیاء را حرام دانسته و مشروعیت زیارت را زیر سؤال می‌برند، و مکنونات قلبی امویان و مروانیان را که موفق به اجرای آن نشدند، به صورت مسائل فقهی، بین مسلمانان گسترش دادند، و با رسوخ عقیده انحرافی خود بین پیروان مذاهب اهل سنت، برخی از آنان را با خود همراه کرده‌اند، در حالی‌که مذاهب اهل سنت زیارت را مشروع می‌دانستند.
سمهودی نقل می‌کند که «حنفیه» می‌گویند: زیارت قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، از برترین مستحبات است، بلکه نزدیک به درجه واجبات است.[1] هم‌چنین بر استحباب زیارت پیامبر اسلام، از «مالکیه» و «حنابله» نیز نص وجود دارد. سبکی، اجماع علما را در این مسئله، در کتابش، شفاء السقام، آورده است.[2]

پی‌نوشت:

[1]. وفاء الوفا، سمهودی، ج5، ص59. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. همان.