پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با یکی از باستانگرها گفتگو می‌کردم. می‌گفت «آخوندها در تاریخ ایران هیچ کار مثبتی انجام ندادند!» گفتم: این قدر از روی کینه و خشم قضاوت نکنید. بسیاری از کانال‌ها و پیج‌های مجازی تلاش می‌کنند نقاط سیاه و خاکستری را در بوق و کرنا کرده و نقاط مثبت و روشن را از شما مخفی کنند. تا به شما حس بدبختی القاء و این گونه شما را عصبانی کنند. در همین دفاع مقدس، حدود 3500 روحانی شهید داشتیم و طلبه‌ها در بسیاری از امور خیر، پیش‌قدم هستند. مثلاً در همین ماجرای سیل گلستان و پل‌دختر و... که بسیاری از طلاب و روحانیون، بی‌منت برای خدمت به مردم حرکت کردند. اما این تقدیر خداست که بیشتر طلبه‌ها و روحانیون، هم در مواقع حساس، در کارهای خیر پیشقدم باشند و هم زخم زبان و حرف ناحق بشنوند و البته چون این‌ها در راه خدا صبر می‌کنند قلب‌هایشان متبرّک است. اما بعد... این آخوندها بودند که سال‌ها در برابر استعمار، برای حفظ استقلال کشور مبارزه کردند. از میرزای شیرازی تا میرزا کوچک خان جنگلی همه آخوند بودند. این آخوندها بودند که سرمایه فقهی و حدیثی شیعه را حفظ کردند و نگذاشتند سیره اهل‌بیت در تاخت و تاز دشمنان و در جنگ‌ها، نابود شود. اکثر بزرگان تاریخ ایران در علم و ادب و فرهنگ، آخوند بودند. این روحانیون مسلمان بودند که علم و دانش را در ایران و جهان شکوفا کردند. مثلاً:

جلال الدین محمد بن حسین بلخی مشهور به مولانا (قرن 6-7 هجری) آخوند و آخوندزاده بود. پدر او از علما و از عارفان بلخ بود. جلال الدین، خود نیز از کودکی به مکتب رفت و قرآن، حدیث، تفسیر و فقه اسلامی آموخت.
جلال الدین در مقدمه مثنوی معنوی (ارزشمند‌ترین اثر خود) می‌گوید قصدش بیان اصول دین اسلام است. او خود را تربیت شده مکتب پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و مولا علی (علیه السلام) می‌نامد (از علی آموز اخلاص عمل...).
کتاب «مجالس سبعه» مجموعه‌ای خطابه‌ها و موعظه‌‌های اوست که بر روی منبر برای مردم می‌گفت. کتاب «مکتوبات» اثری دیگری از مولاناست که در آن هم به موعظه و دعوت مردم به تعالیم قرآن می‌پردازد. او هر چند با برخی افراد ظاهربینِ مدعیِ دینداری سر نزاع داشت، لیکن همواره در سخنان خود مردم را به پیروی از قرآن و سنت پیامبر دعوت می‌کرد.

مدارک برای مطالعه بیشتر:

"RUMI, JALĀL-AL-DIN". Encyclopædia Iranica. 2014. Retrieved 8 June 2016.
Jalāl al-Dīn Rūmī (Maulana), Ibrahim Gamard, Rumi and Islam: Selections from His Stories, Poems, and Discourses, Annotated & Explained, SkyLight Paths Publishing, 2004.
H. Ritter, 1991, DJALĀL al-DĪN RŪMĪ, The Encyclopaedia of Islam (Volume II: C–G), 393.
- مولانا جلال‌الدین‌ محمد بلخی، مجالس سبعه، تهران: کیهان، 1390.
- کتاب‌شناسی آثار مولانا جلال‌الدین در ایران، حسن لاهوتی، ایران‌نامه، سال بیست و پنجم، شماره ١ و ٢، بهار و تابستان ۱۳۸۸.
- مکتوبات مولانا جلال‌الدین رومی، تصحیح توفیق سبحانی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۱.

مقالات مرتبط:

عشق سرشار مولانا به زبان عربی

مولوی و خاکساری به درگاه اسکندر (دیدگاه مولوی درباره ذوالقرنین)