پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پژوهشگر در زمینه‌ی بهائیت با مبلّغی بهائی، موضوع امکان خطاپذیری بیت العدل، با ادعای عصمت آنان را مورد بررسی قرار دادند.
مبلّغ بهائی: علّت پیروی شما از مراجع تقلید چیست؟! در آیین ما امر به جستجوی آزادانه‌ی حقیقت شده و تقلید امری ناپسند معرفی شده است!
پژوهشگر: تقلید ما از مراجع تقلید تنها در فروعات و احکام دینی ممکن بوده و در شناخت اصول، ملزم به تحقیق هستیم. از طرفی، اگر تقلید را ناپسند می‌دانید، پس چرا خود از تشکیلات بیت العدل تقلید می‌کنید؟!
مبلّغ بهائی: تفاوت بیت العدل ما با مراجع تقلید شما در اینست که به گفته‌ی بهاءالله، ما نهاد بیت العدل را معصوم و مصون از خطا و ملهم به الهامات غیبی می‌دانیم؛ همچنان که ایشان فرموده‌اند: «امور ملّت معلّق است به رجال بيت عدل الهی... چون كه هر روز را امری و هر حين را حكمتی مقتضی. لذا امور به بيت‌عدل راجع تا آنچه را مصلحت وقت دانند، معمول دارند. نفوسی كه لِوجه الله بر خدمت امر قيام نمايند، ايشان ملهم‌اند به الهامات غيبی الهی. بر كل اطاعت لازم».[1]
پژوهشگر: چگونه با اجتماع چند غیرمعصوم، تصمیماتی معصومانه صادر می‌گردد؟! از طرفی، اگر اعضای بیت العدل از مقام عصمت برخوردارند، پس چرا شوقی افندی با طرح ادعای امکان گناه اعضای بیت العدل، اخراج فرد خاطی را از وظایف ولی‌امر برشمرده است: «اگر چنانچه عضوی از اعضاء گناهی ارتكاب نمايد كه در حق عموم ضرری حاصل شود، ولی امرالله صلاحيت اخراج او دارد».[2]
مبلّغ بهائی: به هر حال، هرچند امکان بروز خطا و گناه از اعضای بیت العدل وجود دارد، اما مسلّماً وقتی تصمیماتی که به صورت دسته‌جمعی بگیرند، مصون از خطا و اشتباه خواهد بود.
پژوهشگر: اولاً اگر امکان صدور خطا از اعضای بیت العدل وجود دارد که دیگر اعطای مقام عصمت به آنان چه توجیهی دارد؟! ثانیاً بر خلاف ادعای شما، حتی امکان تصمیم خطای گروهی اعضای بیت العدل نیز وجود دارد؛ همچنان که شوقی افندی در فرض مذکور، وظیفه‌ی ابطال تصمیم‌های اشتباه اعضای بیت العدل را با شخص ولی‌امر دانسته است: «ولی‌امر رئيس لاينعزل اين مجلس فخيم (: بیت العدل) است... هرگاه تصميمی را وجداناً مباين با روح آيات منزله تشخيص دهد، بايد ابرام و تأكيد در تجديد نظر آن نمايد».[3]
بنابراین اگر امکان گناه و خطای دسته‌جمعی اعضای بیت العدل وجود دارد، پس ادعای عصمت آنان و عمل به تصمیم‌هایشان چه معنی خواهد داشت؟! از طرفی اینک که از وجود ولی‌امر در میان بهائیان خبری نیست، چه کسی وظیفه‌ی برخورد با اعضای خاطی و اصلاح تصمیمات غلط بیت العدل را عهده‌دار است؟!

پی‌نوشت:
[1]. حسینعلی نوری، اشراقات و چند لوح دیگر، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 79.
[2]. عباس افندی، الواح وصایا، مصر: ابوالقاسم گلستانی شیرازی، 1342 ق، ص 16.
[3]. شوقی افندی، دور بهایی، لانگنهاین آلمان، لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری، چاپ سوم، 1998 م، ص 83.