زمانی‌که تصویر بالا را  در اینستاگرام به اشتراک گذاشتم؛ یکی از اعضا کامنت گذاشت: کسی‌که نتواند بر شهوت جنسی غلبه کند در منجلاب درگیری ذهنی است، این طرز فکر که غیرقابل مهار است به دلیل سستی وجود می‌باشد و این فرد لیاقت تصمیم‌گیری ندارد!

من جواب دادم؛ بگذارید دو حالت متضاد موجود در عکس را بیشتر برای شما باز کنم؛
الف) اشو می‌گوید؛ آزادی کامل در تمایلات جنسی یعنی نزدیکی با مَحرم یا نامَحرم، زن یا دختر، همجنس بازی و... وجود داشته باشد. مثل ادرار که چگونه انسان در هر جایی می‌تواند خودش را تخلیه کند، مسئله جنسی نیز هم چنین است. بیان اشو این است که آزاد باشید و فرد بعد از گذشت مدتی این مسئله را رها می‌کند!
آیا واقعا چنین است؟ آیا اشتهای انسان سیری‌پذیر است؟ آیا انسان می‌تواند غذا نخورد؟ آب نیاشامد؟ لذات جنسی آیا سیری پذیری دارند؟ آیا جامعه انسانی در آن موقع برقرار است یا جامعه حیوانی؟ آیا حیوانات، این‌چنین برنامه‌ای دارند؟
ب) نگاه متعالی اسلامی: این‌که انسان در یک شرایط خاص و ضوابطی به تخلیه هیجانات جنسی بپردازد و این‌گونه است که کم کم اسب سرکش شهوت را رام می‌کند و صاحبش را به ورطه‌ی هلاکت نمی‌اندازد. کدام انتخاب شماست؟

در جواب کامنتم گفت: این نگرش فقط در حد تئوری و نظریه است، تجربه نشده، ولی عقل می‌گوید: خوی حیوانی اگر محدود و حساس بشود سرکش می‌شود، متدهای زیادی وجود دارد تا این میل را کنترل کند، مثلا اگر روی اصالت خانوادگی کار کرد، یا با پختگی و با عشق ازدواج کرد و... و یا بحث سرکوب این میل کنار گذاشته بشود، و یا روی هدف اصلی زندگی کار بشود خیلی مسایل حل می‌شود، نظریه شما متعلق به مافیاییست که با دست گذاشتن روی میل جنسی درصدد انحراف اذهان هستند...  !

در جواب کامنت ایشان گفتم؛ چه کسی گفته تئوری است و عملی نشده؟ اولیای الهی را چه می‌گویید؟ آیا اشخاصی که به نحو متعالی به این غرایض بهاء دادند و به کمال رسیدند را نمی‌شناسید؟
ضمنا شما گفتید: عقل می‌گوید؛ خوی حیوانی محدود، سرکش می‌شود! خیر این چنین نیست؛ کدام عقل می‌گوید: برعکس این قضیه صادق است و مصداق خارجی هم دارد.
مثلا خوی درندگی شیر اگر سال‌ها تعلیم ببینید و محدود به قفس شود آیا سرکوب نمی‌شود؟ ولی همین را رها در نظر بگیرید که چقدر زیاد سرکش می‌شود. البته این مثال بود و در مثال نیز مناقشه نکنید.
ضمنا ما نگفتیم؛ میل جنسی را سرکوب کنید، بلکه گفتیم محدودش کنیم به چهارچوب قانونی خودش؛ نه رها باشد آن‌چنان که اشو گفته است و همچنین در کنارش عشق و پختگی را هم تجربه کنیم و یاد بگیریم. پس این‌ها قابل جمع هستند و هیچ منافاتی با هم ندارند. اما در مورد اصالت خانواد‌گی مطلبی گفتید؛ نکته‌ای کوتاه باید بگوییم که خالی از لطف نیست، اشو اساسا با تشکیل خانواده نیز مخالف است و می‌گوید؛ بچه‌ها باید در کمون (آسایشگاه) بزرگ شوند. حال آیا می‌شود با این طرز تفکر روی اصالت خانوادگی کار کرد؟