از جمله مسائلی که برخی گروه‌های افراطی نسبت به مسلمانان و خاصه شیعیان روا می‌دارند، توسل و تبرک جستن به قبر شریف بزرگان دین و از جمله حرم شریف نبوی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است. زیرا آنان پس از حیات پیامبر اکرم، دیگر ایشان را یک درگذشته ناکارآمد و از بین رفته تصور می‌کنند که قدرت و توانایی بر انجام هیچ کاری را ندارد.
اما در روایتی ابوبکر بن مکارم می‌گوید: قبر احمد بن حنبل را بوسیدم و سپس به احمد بن حنبل (در خواب) گفتم: یا سیدی! چرا تنها قبر تو را می‌بوسند؟ پاسخ داد: ای فرزندم! بوسیدن قبر من به خاطر کرامت من نیست، بلکه قبر مرا به خاطر وجود چند تار موی پیامبر می‌بوسند...![1]
سؤالی که مطرح است این است که: چگونه تنها به صرف ادعایی (در خواب) از وجود چند تار مو از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوسیدن قبر احمد بن حنبل جایز دانسته می‌شود، اما بوسیدن قبر خود پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) ممنوع و از مظاهر شرک قلمداد می‌شود؟!!!

پی‌نوشت:

[1]. «... ثم قلت: یا سیدی! یا احمد لانک نصرت کلامی، فهو ینشر و یتلی فی المحاریب، فاقبلتُ علی لحده أقبله، ثم قلت: یا سیدی! ما السر فی انه لا یقبّل قبر إلا قبرک؟ فقال لی: یا بنی! لیس هذا کرامه لی و لکن هذا کرامه لرسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) لانّ معی شعرات من شعره (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، ألا و من یحبنی یزورونی فی شهر رمضان. قال ذلک مرتین.» علامه امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه، مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، قم ایران، ج5، ص285 به نقل از مناقب امام احمد بن حنبل، ابن جوزی، مطبعة السعادة، ص455. جهت مشاهده تصویر کلیک کنید.