متن مقاله
مکتب قرآن در بسیاری از مباحث کلامی مانند توحید و شرک، توسل، طلب شفاعت و بنای بر قبور با سلفی‌ها هم عقیده است. اما در برخی از مسائل مانند ایمان و کفر و نفی بسیاری از احادیث رویکردی مخالف با سلفیه دارد. در این مقاله به تمایزات فکری مکتب قرآن با سلفیه می‌پردازیم.
اولین تمایز اساسی، در موضوع ایمان و کفر است. مکتب قرآن بر این باور است که کسی را می‌توان کافر نامید، که آگاهانه حق را بفهمد و درک کند، ولی از آن متنفر باشد و در برابرش بایستد.[1] در معرفی‌نامه مکتب قرآن آمده است: «مکتب قرآن کردستان تمامی مسلمانان با هر سلیقه و گرایشی را به حکم آیه «انما المومنون اخوه» برادر دینی خود می‌شمارد و آماده است تا بر اساس ضوابط دینی با هر مسلمانی تعامل و همکاری داشته باشد.»[2] این در حالی است که سلفیه در مبحث ایمان و کفر بسیاری از مسلمانان را تکفیر می‌کند.
دومین تمایز مکتب قرآن با سلفیه در موضوع نفی حدیث است. مکتب قرآن خیلی به حدیث اهمیت نمی‌دهد. در حالی‌که سلفیه اهمیت بسیار زیادی برای حدیث قائل است. مفتی زاده رهبر مکتب قرآن بسیاری از احادیث را رد کرده و معتقد است که باید احادیث را از نو بازنگری کرد؛ زیرا تمام فرقه‌ها به‌طور بی‌حساب از زبان حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دروغ گفته‌اند. وی معتقد است ابتدا باید حدیث را بر قرآن عرضه کرد، در صورت موافقت با قرآن می‌توان به مضمون حدیث عمل کرد، در غیر این صورت حتی اگر روایت در منابع مهم روایی آمده باشد و سند آن هم صحیح باشد، نباید به آن توجه کرد.[3]

پی‌نوشت:

[1]. سایت اصلاح، مفتی زاده، «کافر کیست؟ کفر چگونه واقع می‌شود؟ از دیدگاه علامه احمد مفتی‌زاده»، تاریخ انتشار: اول اردیبهشت 1394.
[2]. سایت اصلاح، درباره مکتب قرآن کردستان، تاریخ انتشار: 20 خرداد 1386.
[3]. عبدالملکی، پیام، جریان مکتب قرآن کردستان، قرائتی نو در سلفی گری، دو فصلنامه علمی تخصصی سلفی پژوهی، سال دوم، شماره سوم، بهار و تابستان 1395، ص76.