متن مقاله
وهابیت فرقه‌ای است منسوب به محمد بن عبدالوهاب که ابتدای ظهور او در سال 1143 هجری است، و امرش بعد از سال پنجاه مشهور گشت. او عقیده باطل خود را در «نجد» ظاهر کرد و محمّد بن سعود، امیر «درعیه»، در شهرهای «مسیلمه کذّاب»، او را در آن عقاید مساعدت کرد و اهالی آن شهرها را بر پیروی ابن عبدالوهاب مجبور کرد و مردم نیز از او پیروی کردند، و همین‌طور قبیله‌های عرب، یکی پس از دیگری گول او را خوردند تا آن‌که فتنه او فراگیر شده و شهرتش همه جا را گرفت. وهابیان در ادامه در کتاب‌های اعتقادی و فتوایی خود نظراتی داده‌اند که قضاوت درباره آن‌ها را به خوانندگان گرامی وامی‌گذاریم.

- تحریم برپایی جشن سالگرد تولّد؛
شیخ ابن عثیمین وهابی می‌گوید: «در برپایی جشن به عنوان عید تولّد فرزند، مشابهت به دشمنان خداست؛ زیرا این عادات از جمله عادات مسلمانان نبوده بلکه از دیگران به ارث گذاشته شده است و از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) ثابت شده که فرمود: هر کس به قومی خود را شبیه سازد، از جمله آنان به حساب می‌آید.»[1]

- تحریم تسلیت به صاحب عزا؛
ابن عثیمین می‌گوید: «اجتماع در خانه میّت به جهت تسلیت به یکدیگر دارای اصلی از عمل سلف صالح نبوده و مشروع نیست، خصوصاً که اگر این عمل همراه با روشن کردن چراغ و گذاشتن صندلی و باز کردن درب خانه باشد که گویا شب عروسی است، و این از جمله بدعت‌هایی است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره آن‌‌ها فرمود: (هر بدعتی گمراهی است).»[2]

- تحریم قرائت قرآن به صورت دست جمعی؛
گروه دائمی افتای وهابیان در این‌باره می‌نویسد: «قرائت قرآن به صورت دست‌ جمعی با یک صوت بعد از نماز صبح و مغرب یا غیر این دو مورد بدعت است، و نیز التزام به دعای دسته‌جمعی بعد از نماز بدعت به حساب می‌آید... .»[3]

- تحریم فیلم‌برداری از مجالس؛
بن باز می‌گوید: «نزد من در این مورد اشکال است؛ چرا که خطر تصویر زیاد است، و به جهت این‌که در این موضوع احادیث ثابت در صحیح بخاری و مسلم و دیگر کتاب‌ها رسیده، که شدید‌ترین مردم از حیث عذاب در روز قیامت کسانی هستند که تصویر می‌کشند، و نیز احادیثی که در آن‌ها تصویر کننده‌ها مورد لعن واقع شده‌اند.»[4]

- جهنمی بودن اکثر زنان؛
ابن‌عثیمین درباره این‌که می‌گویند: اکثر اهل جهنم زنان هستند می‌گوید: «این مطلب صحیح است؛ چرا که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در خطبه‌ای که در میان آنان می‌خواند فرمود: (ای جماعت زن‌ها! راست بگویید؛ چرا که شما را بیشتر افراد اهل جهنم یافتم).»[5]

پی‌نوشت:

[1]. «انّ الاحتفال بعید المیلاد للطفل فیه تشبها باعداء الله؛ فانّ هذه العادة لیست من عادات المسلمین، و انّما ورثت من غیرهم... .» فتاوی منار الاسلام، ج 1، ص 43.
[2]. «الاجتماع فی بیت المیت من اجل العزاء و من اجل ان یصبر بعضهم بعضا، لیس له اصل من عمل السلف... .» فتاوی التعزیة، ص 47.
[3]. «انّ قرائة القرآن جماعة بصوت واحد بعد کلّ من صلاة الصبح و المغرب... .» اللجنة الدائمة من الفتوی، رقم، 4994.
[4]. «... انا عندی بعض التوقف فی مثل هذا؛ لعظم الخطر فی التصویر، و لما جاء فیه من الاحادیث... .» مجله البحوث الاسلامیة، ریاض، رقم 42، ص 161.
[5]. «هذا صحیح؛ فانّ النبیّ قال لهنّ و هو یخطب... .»فتاوی ارکان الاسلام، ص 80.