با گسترده شدن شبکه‌های ماهواره‌ای و استفاده سهل و آسان دسترسی به آن در درون منازل، شبکه‌های معاند دین و مذهب نیز در این رهگذر ست به تبلیغات گسترده‌ای زده‌اند و افرادی را که گاه دچار غفلت شدند را دستاویزی برای رسیدن به اهداف خود قرار می‌دهند. در تقابل دین و رفتارهای انسانی توجه به این نکته لازم به نظر می‌رسد که افراد ملاک حقانیت دین نیستند که با گرایش ایشان به سمت و سوی دیگر ، نقصی به آن دین وارد آید و همچنین اقبال به سمت دین یا مذهب جدید به خاطر آن شخص مقبولیت یافته باشد.
از این رو تبلیغات گسترده شبکه‌های وهابی نسبت به گرایش مقطعی سید ابوالفضل برقعی، صرف نظر از این‌که به ایشان القابی مانند آیت الله و علامه و... داده‌اند، [1] هیچ‌گاه نمی‌تواند خللی به استدلالات و براهین محکم مذهب تشیّع وارد آورد. همچنین بی پایه و بی اساس بودن فرقه وهابیت نیز چیزی نیست که به واسکه گراهی یک شخص و متمایل شدن به آن باعث مقبولیت آن شود؛ و در واقع معیار دین با رفتار انسانی افراد آن قیاس نمی‌شود و بلکه این افراد هستند که بواسطه دین محک می‌خورند.

پی‌نوشت:
[1]. سید مجتبی عصیری، شاخ شیطان، بوستان کتاب، ص107