ابوبکر که داعیه خلافت بر مسلمین را در ذهن خود می‌پروراند گویی از جمله عمر بن خطاب «حسبنا کتاب الله» در کنار بستر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) خوشش آمد و بی‌میل نبود که برای به دست گرفتن قدرت و منع خلافت از دودمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در این مسیر گام بردارد و نسبت به این کلام عمر اقدام عملی نماید. از این رو برای محو آثار مکتوب از نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) خود اقدام به آتش زدن مکتوباتی از روایات و احادیث نبوی که در اختیار داشت پرداخت و در این مسیر سعی کرد مردم را نیز توجیه نماید.
ذهبی که از او در نزد اهل سنت به «امام جرح و تعدیل» یاد می‌شود در شرح حال ابوبکر گفته است: «ابوبکر پس از وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مردم را جمع نمود و به آن‌ها گفت: شما از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) روایاتی نقل می‌کنید که مورد اختلاف است و مردمی که پس از شما بیایند در این باره بیشتر به اختلاف خواهند افتاد؛ از این رو از آن حضرت روایتی نقل نکنید و اگر در این رابطه کسی از شما پرسشی کرد، بگویید میان ما و شما قرآن که کتاب خداست حاکم است؛ هر آنچه قرآن حلال دانسته حلال و هر آنچه را حرام دانسته حرام بدانید.» [1]

پی‌نوشت:
[1]. ذهبی، تذکره الحفاظ، دار الکتب العلمیه، بیروه، ج1، ص2