انتقاد محکم سنایی از صوفیه
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- از منتقدان سرسخت تصوف، ابو المجد بن آدم سنایی غزنوی یا حکیم سنایی است، که سروده‌های تندش، او را در جرگه‌ی مخالفان سرسخت تصوف حساب کرده‌است. او اشعار مختلفی در رد صوفیه و انتقاد‌های شدیدی نسبت به این طایفه دارد. در میان اقول صوفیه، به سختی می‌توان کلامی به سنگینی و صلابت قصاید مستحکم سنایی در رد و انکار صوفیه یافت. گزیده یکی از اشعار تند سنایی در نقد صوفیه و بزرگان و اعمال ایشان بعنوان نمونه نقل می‌شود.
ای مسلمانان! خلایق، حال دیگر کرده‌اند
از سر بی حرمتی معروف، منکر کرده‌اند
در سماع و پند، اندر آیات حق
چشم عبرت کور و گوش و زیرکی کر کرده‌اند
کار و جاه سروران شرع در پای اوفتاد
زانکه اهل فسق از هر گوشه سر بر کرده‌اند
خرقه‌پوشان مزور سیرتِ سالوس و زرق
خویشتن را سخره قیماز و قیصر کرده‌اند
گاهِ خلوت، صوفیانِ وقت با موی چو شیر
ورد خود ذکر برنج و شیر شکر کرده‌اند
ای دریغا مهدیی، کامروز از هر گوشه‌ای
یک جهان دجال عالم سوز سر بر کرده‌اند
مصحف یزدان درین ایام کس می‌ننگرد
چنگ و بربط را بها اکنون فزون‌تر کرده‌اند
کودکان خرد را در پیش مستان می‌دهند
مر مخنث را امین خوان و دختر کرده‌اند
ای مسلمانان دگر گشته‌ست حال روزگار
زانکه اهل روزگار احوال دیگر کرده‌اند. [دیوان اشعار سنایی، قصاید، شماره 49]
با وجودی که سنایی مشهور به صوفی‌گری است، اما او در نقد جریان صوفی‌گری و بزرگان ایشان و اعمال و رفتار این طایفه اشعار تند و تیزی دارد.
پی‌نوشت:
دیوان اشعار سنایی، قصاید، شماره 49
افزودن نظر جدید