پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ امروز محبت مردم ایران به نبیّ اعظم و خاندان ایشان(علیهم السلام)، همچون خاری در چشمِ دشمنانِ این سرزمین است، لذا از هر فرصتی برای بهانه‌تراشی و عیب‌جویی ضدّ اسلام، سوء استفاده می‌کنند. برای مثال، می‌گویند که ما خودمان این همه فقیر داریم! چرا باید نذر اماکن زیارتی کنیم؟ پس جا دارد در پاسخ بگوییم:

- این نذر و نذورات، غالباً توسط فقرا و قشر متوسط جامعه انجام می‌شود. وقتی نیازمندان جامعه، خود از سر عشق و محبت، بهترین داشته‌های خود را تقدیم حرم اهل بیت می‌کنند، پس دیگر چه جای بهانه‌گرفتن است؟ از سویی دیگر، اماکن متبرکه شیعه، غالبا نیازمندانِ بسیاری را تحت پوشش دارند. برای نمونه آستان قدس رضوی (تولیَت حرم امام رضا علیه السلام) و نیز آستان قدس حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) در سال‌های اخیر تعداد زیادی خانه برای نیازمندان در مناطق محروم ساخته‌اند؛ همچنین دانش‌آموزان بی‌بضاعت بسیاری را تحت پوشش خود قرار داده‌اند. می‌بینیم آنچه نذر حرم اهل بیت می‌شود، در نهایت تا حد زیادی به دست نیازمندان جامعه می‌رسد. پس این گروهک‌ها بهتر است بهانه‌های بنی اسرائیلی خود را جای دیگری خرج ‌کنند. اصلا چرا بهانه‌گیری کنند؟ حقیقتاً بروند پاچه‌ی کسانی را بگیرند که به سفر دبی و آنتالیا و تایلند و ... می‌روند! واقعاً چرا این جماعت فقط شعار می‌دهند ولی حاضر نیستند پول عیش و نوش خود را خرج نیازمندان کنند؟!

- طبق اسناد متعدد تاریخی، شاهان زرتشتی نیز به زیارت اماکن مقدسه‌ خود می‌رفتند. برای نمونه، پادشاهان ساسانی در ایام سختی به زیارت آتشکده آذرگشسب می‌رفتند و طلا و جواهرات و همچنین غلامانی برای آنجا نذر می‌کردند.[1] اسکن از دو سند:
    
    
پی‌نوشت:

[1]. آرتور کریستین‌سن، تاریخ ایران در زمان ساسانیان، تهران: نشر امیرکبیر، 1367، ص 242-243
[2].  بهرام فره‌وشی، ایرانویچ، چاپ انتشارات دانشگاه تهران، ص 162.