پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- حج یکی از فروعات دین اسلام است که از اهمیت بسزایی برخوردار است. همه فرقه‌های اسلامی بر مساله حج متفق القول هستند و آن را از عبادات خاص دین اسلامی به شمار می‌‌آورند. در این میان برخی از صوفیه با تکیه بر اعتقاد به اعتذار ابلیس و جایگاه خاصی که برای شیطان قائل هستند، هرگونه توهین و افترا یا تحقیر شیطان را مذمت کرده و از آن تبری می‌جویند. عبدالرحمن جامی درباره یکی از بزرگان صوفیه می‌گوید: «ابوالعباس قصاب سنگ انداختن بر ابلیس را دور از جوانمردی می شمارد.»[تذکره الاولیاء، ص ۵۵۹] گفته ابوالعباس قصاب با توجه به داستان حضرت ابراهیم (علیه السلام) و سنگ انداختن ایشان به شیطان در سه مرحله، اشتباه است. زیرا پیامبری از پیامبران اولوالعزم خداوند به شیطان سنگ انداخته است. همچنین پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) در انجام مراسم حج رمی جمرات کرده و سنت حضرت ابراهیم (علیه السلام) را احیا کرده است، پس چگونه صوفیان سنگ انداختن به شیطان را دور از جوانمردی می‌دانند؟

پی‌نوشت:
جامی عبدالرحمن، تذکره الاولیاء، چاپ منوچهری، ص ۵۵۹