با مراجعه به تاریخ اسلام و ریشه‌یابی فتنه‌ها و اغتشاشاتی که در شهرهای مختلف کشور‌های اسلامی بالاخص بغداد اتفاق افتاده است، دست‌های پنهان و آشکار سلفی‌ها را در آن فتنه‌ها می‌توان مشاهده کرد. مورخان مشهور عامه نیز سلفیان را محرک اصلی و صحنه‎ گردانان اغتشاشات و فتنه‌ها معرفی کرده‌اند. که در اینجا به دو مورد از آنها اشاره می‌کنیم:
- در سال 469 هجری قمری پس از سخنرانی ابونصر قشیری در مدرسه نظامیه بغداد، پیروان احمد بن حنبل به بازار مدرسه نظامیه حمله کردند و عده‌ای را به قتل رساندند. پس از این ماجرا حوادث تلخی میان پیروان احمد بن حنبل و دیگر مسلمانان به وقوع پیوست.[الکامل فی التاریخ، ج 6، ص 182]
- نظام الملک مسعود بن علی شافعی وزیر خوارزم‌شاه، در مرو مسجدی برای شافعی‌ها ساخت که بر مسجد احناف اشراف داشت. پیشوای حنابله اراذل و اوباش را جمع کرد و به مسجد شافعی‌ها حمله کردند و آن را به آتش کشیدند. خوارزم‌شاه از این ماجرا ناراحت شد و پیشوای حنابله و عوامل اغتشاش را احضار کرد و آنان را ملزم به پرداخت جریمه مالی سنگینی نمود.[الکامل فی التاریخ، ج 7، ص 444]

پی‌نوشت:

الکامل فی التاریخ، ابن اثیر جزری، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 6، ص 182.
الکامل فی التاریخ، ابن اثیر جزری، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 7، ص 444.