وهابیان تا کنون سه دوره تاریخی را گذرانده‌اند. حکومت عثمانی که از گسترش قدرت وهابیان هراس داشت، دو بار آنان را سرکوب کرد. اما با حمایت انگلستان از فرزندان سعود، باردیگر پیروان محمد بن عبدالوهاب بر نجد و حجاز تسلط یافتند و دولت سعودی کنونی را تشکیل دادند. حکومت بریتانیا که همیشه به دنبال افرادی است که بتواند از طریق آنها بین مسلمین اختلاف ایجاد کند، این مرتبه فرزندان آل سعود را مناسب برای این کار دانست و با سرمایه گذاری بر روی آنان فرقه‌ای برای تفرقه ایجاد کرد که هنوز آثار نحس آن در منطقه آشکار است. بنابراین به حق می‌توان گفت که وهابیت فرقه‌ای برای تفرقه بین مسلمانان است.[1]
وهابیان پس از اکتشاف نفت و در آمد سرشار حاصل از فروش آن و با حمایت آمریکا، مکتب خود را به خارج عربستان نیز توسعه دادند. امروزه وهابیان به کمک آمریکا در کشورهای متعددی پایگاه‌هایی برای نشر عقاید خود دارند. این در حالی است که آمریکا با ترویج اسلام ناب محمدی مخالف است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که اسلام سعودی همان اسلام آمریکایی است که اینچنین مورد استقبال آمریکا قرار می‌گیرد.

پی‌نوشت:

[1]. سبحانی جعفر، درس نامه نقد وهابیت، محقق: مرتضی محیطی، موسسه دارالاعلام لمدرسه اهل البیت، قم 1396،ص42.