پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ طاهری با استفاده از بخش‏‌هایی از آیات قرآن، آن‏‌ها را به صورت اصطلاحی و با استدلالات مختص به خود در آموزه‌‏هایش استفاده می‌‏کند و به عبارتی تفسیری از نوع شیطانی ارائه می‏‌کند. در واقع مطالعه‌ی آیات بدون در نظر گرفتن مقدمه یا مؤخره‌ی آن یا «بریده ‏بریده کردن آیات، زمینه‌‏ساز به ‏هم‌‏ریختگی معنایی و در نتیجه تحریف معنوی آیات قرآن کریم می‌شود که از این طریق چیزی به غیر از تفسیر به ‏رأی و تحمیل پیش‏‌فرض‌‏ها بر کلام خداوند حاصل نمی‏‌شود» [به سوی یک دین جهانی، ص 185] به عنوان مثال، طاهری در قدم اول، سخن را با عبارت «به نام بی‌‏نام او» آغاز می‏‌کند که برداشت و تفسیری آزاد از آیه‌‏ی «سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا یصِفُونَ»[صافات/159] است. تفاسیر مختلفی از طاهری و مسترهایش ارائه شده که بخشی از آن‌ها عبارتند از:
1. کشتی نوح از نظر علمی نمی‌‏تواند اتفاق افتاده باشد، نمی‌‏توان از نظر علمی همه انواع حیوانات را دریک کشتی جمع کرد. [کمیته‌ی عرفان، جلسه نهم]
2. این‌‏که بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم، رحمان و رحیم را تقسیم بندی کرده‏‌اند اشتباه است و رحمت خاص معنی ندارد و فقط رحمت عام و واسعه وجود دارد.
3. ما در هفت جای حمد و سوره نام شیطان را به صورت رمزی داریم مانند اسم (دُلل) در الحمدُلله را اگر استخراج کنیم یکی از نام‌های شیطان می‌شود. [ره‌افسانه(7)، ص71] 

پی‌نوشت:

حمیدرضا مظاهری سیف، به سوی یک دین جهانی، نشر صهبای یقین، 1394.
محمدعلی طاهری، جزوه‌ی کمیته عرفان، جلسه نهم، بی‌تا.
محمودرضا قاسمی، ره‌افسانه(7)، نشر ذکری، 1395.