کمیت اسدی از شعرای بزرگ شیعه که متولد (60هجری) و متوفای (126 هجری) می‌باشد. این شاعر ارزشمند شیعه سه امام معصوم شیعه یعنی امام سجاد و امام باقر و امام صادق (علیهم السلام) را درک نمود و اشعار و قصاید فراوانی را سروده است؛ از بهترین قصیده‌های او قصیده‌ی عینیّه معروف به هاشمیات است که بالغ بر 587 بیت می‌باشد.[حقائق الوردیه، ج2 ص200] این شاعر بزرگ اواسط  قرن اول و اوایل قرن دوم هجری، با روایت غدیر امامت را برای آن حضرت در شعر خود ثابت کرد، عقیده‌ی کمیت در تشیع و مدح اهل بیت پیامبر در روزگار بنی‌امیه معروف و مشهور است. او به خاطر اشعار زیبای خود، مورد توجه خاص امامان معصوم بوده است. از جمله اشعار معروف و در حقیقت شاه بیت قصیده عینیه از هاشمیات این شعر اوست که می گوید: «و پیامبر او را طبق اختیاری که داشت برگزید به گونه‌ای که علنی کنندگان رفض و ترک ولایت او را ناتوان کرد، و در روز درخت بزرگ یعنی غدیرخم، ولایت را برای او آشکار کرد، البته اگر اطاعت می‌شد.» شیخ ابوالفتوح رازی در کتاب خود نوشته است: «از کمیت اسدی نقل شده که حضرت علی (علیه السلام) را در خواب دید که فرمود، قصیده‌ی عینیه خود را برای من بخوان و وقتی به این ابیات رسیدم حضرت فرمود: راست گفتی و سپس چنین سرود: «و من روزی مثل آن روز را ندیدم، و حقّی مانند آن ندیدم که ضایع شده باشد.»[تفسیر رازی، ج4 ص280]

پی‌نوشت:

الحدائق الوردیه، محلی، مکتبه بدر، صنعا، یمن، ج2 ص200.
تفسیر رازی، ابوالفتوح رازی، انتشارات اسلامیه، تهران، ایران، ج4ص 280.
«و اصفاه النبیّ علی اختیار............ بما اعیا الرفوض له المذیعا
و یوم الدوح دوح غدیر خم........... ابان له الولایه لو اطیعا
و لم ار مثل ذاک الیوم یوماً............ و لم ار مثله حقّاً اضیعا»