یکی از مسائل اختلافی بین تشیع و تسنن، ازدواج عمر با حضرت ام کلثوم است. ما در صدد پاسخ‌گویی به این سؤال نیستیم و فرض را بر صحت سخن اهل سنت می‌گذاریم. یعنی فرض می‌کنیم در واقع چنین ازدواجی اتفاق افتاده است و عمر به خواستگاری دختر حضرت علی رفته و با او ازدواج کرده است.
سؤال این است که چرا عمر تمایل به چنین ازدواجی داشت؟ چرا با این‌که خلیفه مسلمین بود و نزد مسلمانان جایگاه والایی داشت، به خواستگاری دختر حضرت زهرا و علی رفت؟ آیا علت و دلیل خاصی وجود داشت؟
در پاسخ این سوالات حدیث حاکم نیشابوری که نزد اهل سنت جایگاه مهمی دارد را مورد توجه قرار می‌دهیم که می‌گوید: روزی عمر به‌سوی مهاجرین آمد و گفت: آیا به من تبریک نمی‌گویید! گفتند: به چه جهت؟ عمر گفت: به‌خاطر ازدواج من با ام کلثوم دختر علی و فاطمه (علیهما السلام). از پیامبر شنیدم که فرمود: هر نسب و سببی در روز قیامت قطع می‌شود، مگر کسی‌که با من از راه سبب یا نسب متصل باشد. به همین‌جهت دوست داشتم که بین من و بین رسول خدا نسب و سببی برقرار باشد.[المستدرك على الصحيحين، ج3، ص153]
این سخن نشان می‌دهد که اهل بیت عصمت و طهارت چنان مقام و جایگاهی دارند که حتی خلیفه مسلمین نیز برای رهایی از احوال سخت قیامت، به آنان متوسل شده تا از طریق پیوند سببی مورد توجه رسول الله قرار گیرد.

پی‌نوشت:

نيشابوري، محمّد بن عبدالله، المستدرك على الصحيحين، تحقيق: مصطفى عبدالقادر عطا، دارالكتب العلمية، چاپ اوّل، بيروت، 1411ق، ج3، ص153، ح4684. «فَأَتَى عُمَرُ الْمُهَاجِرِينَ، فَقَالَ: أَلَا تُهَنُّونَنِي؟ فَقَالُوا: بِمَنْ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ؟ فَقَالَ: بِأُمِّ كُلْثُومِ بِنْتِ عَلِيٍّ وَابْنَةِ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «كُلُّ نَسَبٍ وَسَبَبٍ يَنْقَطِعُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، إِلَّا مَا كَانَ مِنْ سَبَبِي وَنَسَبِي، فَأَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ بَيْنِي وَبَيْنَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَسَبٌ وَسَبَبٌ» هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحُ الْإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.