هر ساله به عید اَضحی (یا همان عید قربان) که نزدیک می‌شویم، برخی روشنفکر‌نمایان، ژست دفاع از حقوق حیوانات برمی‌دارند و ذبح گوسفند و تقسیم گوشت آن بین فقرا و نیازمندان را رفتاری وحشیانه و غیرانسانی می‌نامند! گذشته از بهانه‌های بنی اسرائیلی این جماعت روان‌پریشِ حُقه‌باز، اما باید دانست که قربانی کردنِ حیوانات در فرهنگ ایرانِ پیش از اسلام نیز کاملاً مرسوم بود.
هردوت (Herodotus) تاریخ‌نگار بزرگ یونانی که هم‌عصر هخامنشیان بود، می‌نویسد که پارس‌ها برای خدایان قربانی می‌کنند. او می‌گوید که در میان پارس‌ها رسم است که برای خدایان خود، از قبیل میترا (آلیلات) و ... همچنین برای ماه و خورشید و... قربانی می‌کنند. [تاریخ هردوت، ج 1، ص 215-216]

پی‌نوشت:
تاریخ هردوت، ترجمه هادی هدایتی، مؤسسه انتشارات و چاپ کتاب دانشگاه تهران، 1382، ج 1، ص 215-216، کتاب 1، بند 131-132