پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در نقل‌های اساطیری و افسانه‌سازی‌های اکثریت اهل حق، یکی از "هفتوانه"، "حاجی سید باویسی" یا "حاجی بابوعیسی" یا "حاجی‌بابا حسین" است که در سال 676 هجری قمری در روستای "سازان" از توابع شهر "حلبچه" عراق متولد و در جوانی به شاگردی ملا الیاس شهرزوری درآمد، سپس به دستور استاد خود جهت سامان‌دهی امور دراویش به بغداد رفت و از آنجا به مکه و مدینه مسافرت کرد و از مکه به بیت‌المقدس جهت زیارت تربت انبیاء رفت بعد به زادگاهش بازگشت و به سلطان اسحاق پیوست و در سال 778 هجری قمری در روستای شیخان درگذشت. [دانشنامه نام‌آوران یارستان، ص 139] اما برخی از نویسندگان معاصر اهل حق، مدفن او را روستای "قره قاچ" در دهستان "دِینور" در شهرستان صحنه، می‌دانند که هم‌اکنون دارای بارگاهی است. [دیوان گَوره، ص 768] در مقابل اکثریت اهل حق، قاسم افضلی، سید باویسی را فرزند سلطان اسحاق می‌داند. [مکاتبه با دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، ص 656] حاجی باویسی از طرف سلطان اسحاق مأمور تشکیل خاندان گردید و هم اکنون خاندان"حاجی باویسی" منسوب به او هستند. [تاریخ خاندان‌های حقیقت و مشاهیر متأخر اهل حق در کرمانشاه، 181] بررسی زندگی‌نامه بزرگان اهل حق که در منابع این فرقه موجود است می‌تواند بطلان ادعای برخی از نویسندگان معاصر اهل حق بر اینکه بزرگان این فرقه ارتباط با اسلام نداشته‌اند را اثبات کند.

پی‌نوشت:
افضلی، قاسم، مکاتبه با دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، تهران، حکمت، 1392، ص 656
حسینی، سید محمد، دیوان گوره، کرمانشاه، باغ نی،1387،ص768
سلطانی، محمدعلی، تاریخ خاندان‌های حقیقت و مشاهیر متأخر اهل حق در کرمانشاه، تهران، سها، 1381، ص 181  
صفی زاده، صدیق، دانشنامه نام‌آوران یارستان، تهران، هیرمند، 1376، ص 139