پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در کتاب مقدس به پیامبران الهی انواع و اقسام نسبت‌های ناروا داده شده است، مثلا در کتاب مقدس آمده است که حضرت داوود (علیه السلام) با یک زن شوهر دار همبستر شد و سپس شوهر آن زن را هم به جنگ فرستاد تا کشته شود! [ر.ک: کتاب مقدس، دوم سموئیل، 11 : 2-27] کدام عقل سالمی این پیامبر را برگزیده‌ی خدا می‌داند! اگر پیامبری به این شکل رفتار کند، آیا مردم عادی دست به هر جنایتی نخواهند زد!؟ بنده از یک کشیش این مساله را پرسیدم، ایشان پاسخ دادند: یکی از افتخارات ما این است که پیامبران در کتاب مقدس، مثل مردم عادی هر کار خلافی را انجام می‌دهند! و این مساله را افتخار دین خود می‌دانست! اما واضح است که این نوع تفکر قطعا اشتباه است، زیرا در این صورت هیچ بنده‌ای نمی‌تواند مسیر صحیح را به سوی خداوند طی کند! و دلیل آن این است که وقتی راهنمایی، خودش مسیر را اشتباه رفته است، چطور می‌خواهد به دیگران مسیر صحیح را بیاموزد؟! بنابراین پیامبران (علیهم السلام) باید مصون از خطا و اشتباه باشند، و سخن کتاب مقدس که انبیاء را معصوم نمی‌‌داند از نظرعقلی مخدوش و باطل است.