ازنظر پولس، هر انسانی که ايمان به الوهيت حضرت مسيح(عليه‌السلام) داشته باشد، همين ايمان باعث می‌شود از عذاب جهنم نجات پيدا كند و ديگر نيازی به انجام كارهای شايسته نيست! پولس در نامه‌ای به روميان می‌نویسد: «...ما به‌وسیله ایمان به عیسی مسیح نجات می‌یابیم و در حضور خدا بی‌گناه به‌حساب می‌آییم، نه به سبب کارهای خوب خود یا انجام تشریفات مذهبی!»[كتاب مقدس، نامه به رومیان 3: 27 – 29] اين ادعای پولس نه‌تنها با مطالب روشن كتاب مسيحيان تضاد دارد، بلكه با گفتار خود پولس هم تناقض دارد، پولس در جای ديگر گفته است: «زنان مسیحی باید برای نیکوکاری و اخلاق خوب خود موردتوجه قرار گیرند، نه برای آرایش مو و یا آراستن خود به زیورآلات و لباس‌های پرزرق‌وبرق...»[همان، اول تیموتائوس 2: 9- 14] موارد ديگری هم در كتاب مسيحيان ديده می‌شود كه پولس پیروان مسيح را به انجام اعمال نيك دستور داده است! همين تناقض‌گویی در گفتار پولس نشان می‌دهد كه خود او هم باور داشته است كه: «فقط ايمان، باعث نجات نمی‌شود.»