پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اعتقاد و عمل به اسلام به‌عنوان یک دین کامل بر همه‌ی مردم واجب است، اما آنچه در این اعتقاد خیلی مهم است، اطاعت بی‌چون‌وچرا از فرامین الهی و پیروی محض از ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) است، در حالی که یکی از فرقه‌های مدعی اسلام و تشیع، که اعتقاداتی متضاد با اسلام و مخالف با دستورات معصومین (علیهم‌السلام) دارد، فرقه‌ی صوفیه می‌باشد، که امام رضا (علیه‌السلام) عقاید آنان را باطل و معتقدین به این گروه را انسان‌هایی جاهل و فریب‌دهنده می‌داند. چنان‌چه در روایتی از حضرت درباره‌ی صوفیه سوال شد که ایشان فرمودند: کسی قائل به تصوف نمی‌شود مگر از روی خدعه و مکر یا جهالت و حماقت، لیکن اگر کسی از روی تقیه، خود را صوفی بنامد تا از شر آنها در امان باشد بر او گناهی نیست به شرط آنکه از عقاید باطلشان چیزی نیاموزد.» (سفینه البحار، جلد ۲، ص ۵۸)  
یعنی کسی که صوفی است از دو حال خارج نیست، یا برای مکر و فریب مردم، اعتقادات تصوف را انتخاب کرده، تا به مقاصد دنیوی و شیطانی خود برسد و یا از روی جهل و نادانی اوست که این فرقه باطل و منحرف را که عقائدی مخالف اسلام دارد، پذیرفته است.

پی‌نوشت:
سفینة البحار، شیخ عباس قمی، کتابخانه سنائی، تهران.