برخی از صحابه پیامبر با این‌که از زبان پیامبر در فضائل و عظمت وجودی حضرت علی (علیه السلام) سخنان بسیاری شنیده بودند و به خوبی به آن آگاهی داشتند، اما از در کینه و عداوت برآمدند و نسبت به خلیفه بلافصل پیامبر اکرم برخوردهای منفی و سخنان کینه‌توزانه روا داشتند، البته بزرگان اهل سنت به این موضوع اذعان دارند و در کتب خود آن را نوشته‌اند. مثلاً جنگ عایشه با امام علی (علیه السلام) از مسلّمات تاریخ است که مشهور به جنگ جمل می‌باشد که در آن جنگ مسلمانان زیادی توسط این زن و با تحریک مستقیم برخی از صحابه دیگر مثل  طلحه و زبیر و دیگران صورت گرفت و خونشان به هدر رفت. (تاریخ یعقوبی، ج1 ص93) این زن آن‌قدر کینه‌ی حضرت علی (علیه السلام) را به دل داشت و از او متنفر بود که توان شنیدن نام حضرت علی (علیه السلام) را نداشت. (صحیح بخاری، ج5 ص140)
و هم‌چنین پس از قتل عثمان و شنیدن به خلافت رسیدن علی (علیه السلام) گفت: ای کاش آسمان بر زمین - بر سر من - می‌آمد و علی خلیفه نمی‌شد، ... (تاریخ طبری، ج3 ص196) عایشه در تمام عمرش تلاش می‌کرد تا به هر وسیله‌ای، علی (علیه السلام) را از پیامبر جدا کند و آن‌ها را از هم‌دیگر دور کند، حتی اگر لازم بود، خود را برای جدایی بین آنان قرار می‌داد. (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج5 ص195) او با این‌گونه برخوردهای زشت باعث ناراحتی پیامبر خدا می‌شد و پیامبر هم با خشم و ناراحتی، او را از این اعمال ناپسند منع می‌کرد.

پی‌نوشت:

تاریخ یعقوبی، یعقوبی، موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیرون، لبنان، ج1 ص93.
صحیح بخاری، بخاری، دارالفکر، بیروت، لبنان، ج5 ص140.
تاریخ طبری، طبری، دارقاموس الحدیث، بیروت، لبنان، ج3 ص196.
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج9 ص195. «و نحو ما روي أنه سايره يوما و أطال مناجاته فجاءت و هي سائرة خلفهما حتى دخلت بينهما و قالت فيم أنتما فقد أطلتما فيقال إن رسول الله ص غضب ذلك اليوم .»