مشابهت‌های شیخیه، بابیت و بهائیت با احمدالحسن

  • 1396/02/07 - 10:01

چهار فرقه شیخیه، بهائیت، بابیت و احمدالحسن دارای ایدئولوژی‌های مشترکی هستند که همه نشان از مطلبی دارد و آن همان تئوری اسلام‌ستیزی استکبار می‌باشد. از مهم‌ترین ایدئولوژی این فرقه‌ها می‌توان به مخالفت با مراجع تقلید شیعه به عنوان نواب عام امام و تبدیل آن به نیابت خاص خود، نام برد.

با نگاهی به تاریخ فرق مختلف، ایدئولوژی‌هایی مشترک بین آن‌ها پیدا می‌شود که خود گواه یک مطلب کلی است، و آن همان تئوری اسلام‌ستیزی استکبار می‌باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد مشترکات زیادی بین فرقه‌های ضاله شیخیه، بابیت و بهائیت و جریان گمراه احمدالحسن وجود دارد. افراط در توجه به حدیث و رد قواعد عقلی جهت فهم و استنباط احکام؛ مخالفت با مراجع تقلید شیعه به عنوان نواب عام امام و تبدیل آن به نیابت خاص؛ معرفی خود به عنوان واسطه فیض بین امام و مردم و مبارزه با نظام روحانیت شیعه و منحرف دانستن آن از مهم‌ترین این ترفندها می‌باشد.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ایدئولوژی یکی از اصلی‌ترین عامل تشکیل دهنده و رشد دهنده برای یک فرقه یا جریان مذهبی به شمار می‌رود، به‌طوری که برخورداری فرقه و جریان مذهبی از یک ایدئولوژی منطقی، آینده مدت‌داری را برای پدیدآورندگان آن رقم خواهد زد. غالبا فرقه‌های ایدئولوژیک، یک فرضیه‌ جدید در برابر سنت موجود ظهور کرده و به جهت تأمین جایگاه اجتماعی خود، اقدام به تخریب باورهای موجود می‌نمایند. اما ترفندهای آن‌ها در یک نگاه یکی می‌باشد.
فرقه‌ی موسوم به یمانی که توسط احمدالحسن پایه‌گذاری شده دارای ایدئولوژی‌های مشترک با شیخیه، بابیت و بهائیت است. مشابهت‌های روشنی که بین این فرقه‌ها وجود دارد خود می‌تواند گواه مطلبی باشد و آن فرقه سازی توسط استکبار در مکتب اسلام برای اهداف خود، که همان اسلام‌ستیزی می‌باشد.
در ادامه به چند مورد اصلی و مبنایی تشابه بین این سه فرقه اشاره می‌شود:
1. افراط در توجه به حدیث و رد قواعد عقلی جهت فهم و استنباط احکام؛
2. مهم‌ترین این ایدئولوژی‌ها مخالفت با مراجع تقلید شیعه به عنوان نواب عام امام و تبدیل آن به نیابت خاص خود؛
3. معرفی خود به عنوان واسطه فیض بین امام و مردم؛
4. ادعای آشنایی کامل با علوم اهل‌بیت (علیه‌السلام)؛
5. دیدار با اهل‌بیت (علیه‌السلام) در عالم خواب و بیداری؛
6. تفسیر به رأی آیات و روایات؛
7. مبارزه با نظام روحانیت شیعه و منحرف دانستن آن؛
8. صدور فتاوای دینی برخلاف حکم صریح آیات قرآن کریم و روایت اهل‌بیت (علیه‌السلام)؛
9. ادعاهای پلکانی که از مقام ذکریت تا مقام الوهیت قابل ارتقاء است.[1]

پی‌نوشت:

[1]. درسنامه نقد و بررسی جریان احمدالحسن البصری، علی محمدی هوشیار، نشر تولی، ص 236.

تنظیم و تدوین

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.