پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی از طرفداران و سردمداران یزیدی، ماجرای دخالت در به شهادت رساندن امام حسین (علیه السلام) را از یزید دور دانسته و قائل شده‌اند، که یزید هیچ‌گونه دخالتی در این امر نداشته است.
در این مورد برخی می‌گویند که معاویه پدر یزید در وصیت‌نامه به پسرش امر کرده بود، که متعرض حسین نشود، چرا که او از زمره‌ی پیامبر است و حق قرابت و نزدیکی با ایشان را دارد.
به‌همین دلیل گفته‌اند که هرگز معقول نیست، که یزید امر مستقیم شهادت امام را داده باشد، چرا که سرپیچی از امر پدر می‌باشد.

در جواب این شبهه چنین باید گفت که:
اولا: آن‌چه در وصیت‌نامه آمده است، از این قرار است: «...اگر حسین بر تو خروج کرد و تو به او دسترسی پیدا کردی، از او بگذر؛ زیرا که او رحم نزدیکی با تو داشته و حق بزرگی بر تو دارد...»[1]
ثانیا: با وجود همه‌ی شواهدی که در تواریخ وجود دارد، جای هیچ تردیدی را باقی نمی‌گذارد، که قاتل امام حسین (علیه السلام)، یزید بن معاویه بوده است.[2]
ثالثا: با توجه به تاریخ روشن می‌شود، که یزید التزامی به گوش دادن فرامین پدرش نداشته و خیلی از مواقع، آن‌ها را انجام نداده است، لذا چه دلیلی وجود دارد که یزید به این وصیت عمل کرده است؟
حال با وجود چنین جواب‌هایی آیا امکان دارد که یزید هیچ دخالتی در واقعه‌ی کربلا نداشته باشد؟

پی‌نوشت:

[1]. تاریخ طبری، محمد طبرانی، ج4، ص238.
[2]. یزید عامل اصلی واقعه‌ی عاشورا.