پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در اکثر منابع شیعه و سنی بابی اختصاص داده شده به فضایل سیده زنان عالم حضرت فاطمه (علیها السلام) و این نشان از ارزش والای دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در بین مسلمین است. از جمله روایاتی که به صورت متواتر در منابع اصیل عامه و خاصه در فضیلت حضرت فاطمه (علیها السلام) نقل شده، احادیثی با این مضمون است که فاطمه (علیها السلام) سیده زنان عالم می‌باشد.
برای دست‌یابی به این روایات می‌توانید به این مقاله کنید.[1]
روایت «فَاطِمَةَ سَيِّدَةَ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّة.[2] فاطمه سیده زنان اهل بهشت است.» از روایاتی است که خود حضرت فاطمه (علیها السلام) در مبارزه فدک به آن احتجاج کردند و در چند مورد، این حدیث را به ابوبکر و عمر یادآوری کردند.
سلیم بن قیس که از قدیمی‌ترین منابع روایی محسوب می‌شود[3]، این قضیه را این‌گونه تعریف می‌کند: «هنگامى‌كه ابوبكر مى‏‌خواست فدك را از دست فاطمه (عليها السّلام) خارج كند در حالى‌كه در دست او بود آن حضرت به آن‌ها فرمود: آيا در دست من نبود و وكيل من در آن نبود و در زمان حيات پيامبر (صلى الله عليه و آله) غلّه آن را نخورده بودم؟ گفتند: بلى. فرمود: پس چرا در مورد چيزى كه در دست من است، از من دليل و شاهد مى‏‌خواهيد؟ گفتند: چون غنيمت مسلمانان است، اگر شاهد آوردى به تو مى‏‌دهيم و گرنه امضا نمى‏‌كنيم! فاطمه (عليها السّلام) در حالى‌كه مردم در اطراف آن دو نفر، مى‏‌شنيدند، فرمود: مى‏‌خواهيد كارى كه پيامبر (صلى الله عليه و آله) كرده، ردّ كنيد و در رابطه با خصوص ما حكمى جارى كنيد، كه درباره ساير مسلمين انجام نداده‏‌ايد؟ اى مردم، بشنويد آن‌چه اين دو مرتكب مى‏‌شوند، چه نظر مى‏‌دهيد؟ اگر من اموالى را كه در دست مسلمين است ادّعا كنم، آيا از من شاهد مى‏‌خواهيد يا از آن‌ها؟ گفتند: البتّه از تو مى‏‌خواهيم. فرمود: حال اگر همه مسلمانان آن‌چه در دست من است، ادّعا كنند، از آن‌ها شاهد مى‏‌خواهيد يا از من؟ عمر غضبناك شد و گفت: اين غنيمتى است براى مسلمين و زمين آن‌ها است، و آن در دست فاطمه است و محصول آن را مى‏‌خورد. اگر شاهدى بر ادعاى خود آورد كه پيامبر (صلی الله علیه و آله) از بين مسلمين اين غنيمت و حقّشان را به فاطمه (علیها السلام) بخشيده، در اين‌باره تجديد نظر مى‌‏كنيم. حضرت فاطمه (عليها السّلام) فرمود: مرا بس است! اى مردم شما را به‌خدا قسم مى‏‌دهم، آيا از پيامبر (صلى الله عليه و آله) نشنيديد كه مى‏‌فرمود: «دخترم فاطمه سيّده زنان اهل بهشت است»؟ گفتند: آرى! به‌خدا قسم اين را از پيامبر (صلى الله عليه و آله) شنيديم. فرمود: آيا سيده زنان اهل بهشت ادّعاى باطل مى‏‌كند و آن‌چه حقّش نيست مى‏‌گيرد؟ اگر چهار نفر بر عليه من به فحشا شهادت دهند يا دو نفر به سرقت شهادت دهند، آيا سخن آنان را بر عليه من تصديق مى‏‌كنيد؟
در اين‌جا ابوبكر ساكت شد، ولى عمر گفت: آرى، و بر تو حدّ جارى مى‏‌كنيم! فرمود: دروغ گفتى و لئامت خود را ثابت كردى، مگر آن‌كه اقرار كنى بر دين محمد (صلى الله عليه و آله) نيستى. كسى‌كه شهادتى را بر عليه سيده زنان اهل بهشت قبول مى‏‌كند، يا حدّى را بر او جارى مى‏‌نمايد، ملعون است و به آن‌چه خدا بر محمّد (صلى الله عليه و آله) نازل كرده كافر است.»[4]
زيرا كسانى‌كه خداوند همه بدی‌ها را از آنان برده و آنان را پاك گردانيده،[5] شهادتى بر عليه‏‌شان روا نيست، چون از هر بدى معصوم‏‌اند و از هر فحشائى پاك شده‏‌اند.
آری این گفتگویی بود بین حضرت فاطمه (علیها السلام) و غاصبین خلافت؛ این سخنان نشان می‌دهد که برخی چگونه در لئامت و پستی فرو رفته و دنیا چگونه چشمشان را گرفته بود که حتی حاضر بودند در مقابل سیده زنان اهل بهشت نیز بایستند و او را متهم کنند و از او در رابطه با چیزی که در دستش بود، شاهد طلب کنند.
پناه می‌بریم به خدا از شر شیطان رانده شده.

پی‌نوشت:

[1]. «فضایل و مناقب فاطمه زهرا (س) در منابع روایی اهل سنت»
[2]. بخاری، محمّد بن اسماعیل، صحیح بخاری، تحقیق: محمد زهیر بن ناصر، دار طوق النجاة، چاپ اوّل، ۱۴۲۲ هـ. ق.، ج ۵، ص ۲۰،۲۹
مستدرک علی الصحیحین، دارالمعرفة، بیروت ج ۳/ ص ۱۵۱
السقیفه و فدک، جوهری، شرکة الکتبی للطباعه و النشر، بیروت، ۱۴۱۳ ق، ص ۱۴۸
فتح الباری، دارالمعرفة، بیروت، چاپ دوم، ج ۶، ص ۳۲۱
سنن ترمذی، دارالفکر، ۱۴۰۳ ق، ج ۵، ص ۳۲۶
[3]. «كتاب سليم بن قيس از شيخ ابو صادق، سليم بن قيس هلالى عامرى كوفى، اولين كتاب شيعه در زمان اميرالمؤمنين، على(علیه السلام) مى‏‌باشد و مؤلف آن، از شخصيت‏‌هاى برجسته و از خواص اصحاب اميرالمؤمنين و امام حسن و امام حسين و امام زين العابدين(علیهم السلام) است و امام باقر(علیه السلام) را نيز درك نموده است.تاريخ ولادت سليم، دو سال قبل از هجرت و وفات او در سال 76 ق، مى‏‌باشد.امام صادق(علیه السلام)، درباره اين كتاب، مى‏‌فرمايد:«هر كس از شيعيان و دوستان ما كتاب سليم بن قيس هلالى را نداشته باشد، چيزى از مسائل ولايت ما نزد او نيست و از اسباب ما آگاهى ندارد. آن كتاب، الفباى شيعه و سرّى از اسرار آل محمد(علیه السلام) است». منبع: کتابشناسی نرم افزار نورالحدیث، کتاب سلیم بن قیس.
[4]. هلالی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس (اسرار آل محمد)، ترجمه انصاری زنجانی، نشرالهادی، قم، ص335،336
[5]. صحیح مسلم روایتی را از عایشه نقل می‌کند مبنی بر اینکه مراد از اهل بیت در قرآن، فاطمه، شوهر فاطمه و فرزندان فاطمه هستند که از هر گونه رجس و پلیدی به دور هستند. «قَالَتْ عَائِشَةُ: خَرَجَ النَّبِیُّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ غَدَاةً وَعَلَیْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ، مِنْ شَعْرٍ أَسْوَدَ، فَجَاءَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ فَأَدْخَلَهُ، ثُمَّ جَاءَ الْحُسَیْنُ فَدَخَلَ مَعَهُ، ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا، ثُمَّ جَاءَ عَلِیٌّ فَأَدْخَلَهُ، ثُمَّ قَالَ: «إِنَّمَا یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا». نیشابوری، مسلم بن حجّاج (۲۶۱)،صحیح مسلم ، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، بی تا، ج ۴، ص ۱۸۸۳