پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ «مایکل آکینو» یکی از افسران اطلاعاتی ارتش آمریکا بود که در سال‌های نخستین تأسیس کلیسای شیطان به فرقه سیطنیسم پیوست. وی در مدت کوتاهی درجات مختلف کلیسای شیطان را کسب کرد و به مدت پنج‌سال یکی از اعضای شورای نه نفره کلیسای شیطان بود. در فاصله سال‌های 1971 تا 1975 به عنوان ویراستار مجله کلوون هوف (اولین مجله رسمی کلیسای شیطان) فعالیت داشت. پس از کسب درجه چهارم کلیسای شیطان 1975، به علت اختلاف با آنتوان لاوی، از کلیسای شیطان خارج شد.

اختلاف از آن‌جایی آغاز شد که لاوی ضمن یک التیماتوم در مجلۀ کلوون هوف، اعلام می‌کند که از آن پس، مدارج عالی کلیسا تنها در ازای کمک‌های مالی قابل توجه، مِلک یا کارهای هنری با ارزش به اعضای اعطا می‌شود؛ موضوعی که در عمل نیز لاوی، آن‌را رعایت می‌کرد و بدون دادن هیچ‌گونه آموزشی، اقدام به فروش دیپلم رسمی کلیسای شیطان و سایر مدارج عالی، چون درجه کشیشی، به افراد پولدار می‌نمود. چنین تبعیضی برای آکینو و سایر هواداران و اعضای عالی رتبۀ کلیسا که با زحمات شبانه‌روی موفق به اخذ درجات عالی شده بودند، قابل تحمل نبود و این موضوع سبب خروج دسته جمعی آن‌ها از کلیسای شیطان و تأسیس فرقه ستیانس [1] به رهبری آکینو گردید.[2] وی برای این کار مرکزی با عنوان معبد «سِت» در سانفرانسیسکو راه‌اندازی نمود. افرادی برای عضویت در این فرقه حق عضویت پرداخت نمی‌کنند اما به دلخواه خود می‌توانند مبلغی را به منظور کمک به معبد پرداخت نمایند.

آکینو دارای مدرک علمی لیسانس، در رشته‌های مختلف نظامی، از دانشگاه‌هایی هم‌چون دانشگاه صنعتی نیروهای مسلح آمریکا و دانشگاه دفاع ملی آمریکا می‌باشد. وی هم‌چنین دارای مدرک دکتری در رشتۀ علوم سیاسی از دانشگاه کالیفرنیا است و به مدت شش سال استادیار این رشته در دانشگاه «گلدن گیت» آمریکا بوده است. هم‌اکنون او به همراه همسرش لیلیث در کالیفرنیای شمالی زندگی می‌کنند. اختلافات کلیسای شیطان و معبد سِت منجر به اختلاف در مبانی عقیدتی آنان نیز شد. مهم‌ترین اختلاف عقیدتی این دو فرقه در تفاوت نگرش آن‌ها به شیطان است. فرقه سیطنیسم اصلا اعتقادی به وجود خارجی شیطان ندارد؛ ولی ستیانس شیطان را موجودی حقیقی در عالم خارج می‌پندارند و مأموریت خود را آماده‌سازی جهان برای حاکمیت شیطان می‌داند.[3] آکینو در موراد فراوانی مدعی ارتباط با این نیرو شده است. مثلا در جایی مدعی می‌شود که شیطان، شاهزادۀ تاریکی، با او صحبت کرده و از جهنم به او وحی شده است. نهایتا این ارتباط در رسالۀ آکینو به نام آمدن در شب منتشر شد. در این متن، شیطان خود را به عنوان سِت معرفی می‌کند و از آکینو می‌خواهد تا نهادی جدید به نام معبد سِت بنیان گذارد تا به هدف نهایی، که یک عصر شیطانی توام با خشونت علیه مذهبیون است، نزدیک شوند.[4]

این سازمان برای دست‌یابی به آرمان خود، گذشته از برگزاری آیین‌های شیطانی و ترویج آن‌ها از طریق سینما و موسیقی، فضایی را برای مطالعات و تحقیقات در زمینۀ تمدن‌های گذشته، اسطوره‌ها و شیطان‌شناسی ایجاد کرده و به محققان، درجه و نشان اعطا می‌کند تا به تدریج به سازمان‌دهی نیروهای خود برای جنبش جهانی شیطانی برسد.[5] امروزه فرقه‌های مختلف دیگری نیز با عناوین شیطانی در سطح دنیا مشغول به فعالیت هستند؛ از آن جمله می‌توان به «کنیسه شیطان»، «سفارت لوسیفر» و «اولین کلیسای شیطانی»، «کلیسای قضاوت نهایی» و «فرقه طوفان» اشاره کرد. در یک جمع‌بندی می‌توان گفت یکی از اصلی‌ترین پایه‌های عقیدتی مشترک میان این فرقه‌ها مخالفت با ادیان اصیل و آسمانی است که در قالب آموزه‌ها و آیین‌های اباحی‌گرایانه، توجه به امور جادویی و شیطانی در میان آنان به چشم می‌خورد. همچنین پیوند‌هایی که در اسامی و نمادهای مورد استفاده در این فرقه‌ها با عناوین و نمادهای جادویی باستانی مشاهده می‌شود، از دیگر نکات قابل تأمل در بررسی این گروه‌ها است که در صدد پیوند زدن اندیشه‌های خود با اندیشه‌های شیطانی دوران باستان هستند تا از این طریق هویتی تاریخی برای اندیشه‌های خود به وجود آورند.[6]

پی‌نوشت:

[1]. برای اطلاع بیشتر به، اسطوره شناسی، دایره المعارف مصور اساطیر و ادیان مشهور جهان، کاوندیش، ریچارد، تهران، نشر علم، 1387.
[2]. Kendy، William ،Mystic Valley Media. Millennium،Satanic Crime: A Threat in the new ، 2006، ص 9.
[3]. Susej، Magus Tsirk ، بی‌تا، بی‌جا، The Demonic Biible ، ص 45.
[4]. Goodrick-Clarck، Black Sun: Aryan Cults  2002،  Nicholas  ص 214.
[5]. Encyclopedia of religion، Jones ، بی‌تا، بی جا، ص 621.
[6]. بی‌نقاب، حسین عرب، نشر صهبای یقین، 1393، ص 119.