در زبان اصفهانی و کویریها خیار رو خیال میگن و دیوار رو دیفال میگن این تغییر واج از ل به لر و ر به ل زیاد اتفاق افتاده و می افتد. اصطلاحا این دگرگونی رو قلب میگن واژگان لولی وش لولیان و..در شعر حافظ هم اشاره به همان لولی ها یا بر اثر خطای زبانی لوری ها دارد بر وزن فوری بخوانید این واژه ریخت دیگری دارد که همان کولی هست که در جنوب و برخی نقاط دیگر کشور رایج هست در شاهنامه این واژه انجور ثبت شده که مورد سو استفاده و محصول کل کل بعضی لرها با پانترکها و پان‌عرب ها در فضای مجازی است چنین حرفی فقط تسکین دهنده برای بعضی هاست تا به نوعی تلافی کرده باشند و گرمه حرف بی خردی و مغرضانه است که مردم لر رو با لولی یا لوریان شاهنامه یکی بدانیم