در پاسخ به «دانشجو تاریخ»: 1. با استناد به نسخه‌های گوناگون از شاهنامه، ارزش تاریخی شاهنامه را زیر سؤال بردید، حال آنکه میان این نسخه‌ها تفاوت اندک و شباهت بسیار است. 2. شاهنامه را کتابی ادبی و نه تاریخی نامیدید و در عین حال در ادامه، به تاریخی بودن اقلاً بخشی از آن تصریح کردید. خود فروسی هم کتاب شاهنامه را کتابی تاریخی با رویکردی رمزگونه مینامد: «تو این را دروغ و فسانه مدان...» 3. اینکه در شاهنامه، اموری خرق عادت وجود دارد، دال بر بطلان ماهیت تاریخی شاهنامه نیست. 4. ما را به غرض ورزی متهم کردید. میتوانستیم کامنت شما را منتشر نکنیم، اما منتشر کردیم. گفتید این مطلب را از فلان سایت برداشتیم. حال آنکه این نوشتار از ماست و دیگران از ما برداشتند. عیبی هم ندارد.