عربشاه درکتاب عجائب المقدور، صفحه۶۰، می‌نویسد: لُرستان ناحیتی آبادست که مجاور همدان و نزدیک عراق عرب و آذربایجان است(به گستردگی لُرستان و همسایگی با همدان و عراق و آذربایجان توجه کنید که آن زمان حدود و ثغور لرستان چه بود و نامی از استانها و اقوام من درآوردی امروزی نبوده‌است)در صفحه۶۱، اصطلاح ولایات لرستان و بلاد لرستان را ذکر می‌کند. کلمه بلاد در ترکیب اسماء امکنه برای افاده مفهوم مملکت و کشور بکار می‌رود، مثلاً بلادالعرب به عربستان و بلادالروم به مملکت رومیان اطلاق می‌شود. مولوی در قرن۷ در کلیات شمس تبریزی صفحه۱۴۴۸ به مملکت لُرستان اشاره می‌کند: گر شام و گر عراق و گر لُرستان _ روشن شده زان چهره چون نورستان. آنچنان که در بیت ذکر شده مولانا آمده لُرستان در این سده ایالتی پر رونق و پر آوازه و هم مرتبه با شام و عراق بوده‌است. در کلیات سعدی صفحه۵۸۶ در رباعی شماره۷۷ پاکی قوم لُر را ستوده: هرچند که هست عالم از خوبان پُر _ شیرازی و کازرونی و دشتی و لُر. مجدخوافی نویسنده روضه خلد در قرن۸ در اشاره به قوم لُر می‌گوید: گر شکم خویش کنی نیم پُر _ قحط بر آری ز نواحی لُر. محمدبن جریر طبری درکتاب الرسل والملوک جلد۲، صفحه۵۸۱ که در قرن سوم هجری نگاشته‌، به تفصیل از مبارزات اردشیر ساسانی با اردوان اشکانی و سقوط اشکانیان سخن گفته و در ضمن شرح وقایع، اطلاعات جغرافیایی مفیدی نیز در دسترس خوانندگان قرار می‌دهد و از لرویر(نام موضعی در فارس)و لُرستان نام می‌برد که این مطلب دوباره درکتاب "جغرافیای تاریخی ایران زمین" اثر؛ فریدون آورزمانی، صفحه۳۷، آمده‌است. دکتر آرتور کریستَنسِن درکتاب "ایران در زمان ساسانیان" صفحه۱۰۹، از لورویر نام می‌برد. علیرضا شاپور شهبازی درکتاب "تاریخ ساسانیان" صفحه۹۶، از لُرویر نام می‌برد. ملک الشعرای بهار درکتاب "سبک‌شناسی" صفحه۱۶۴، از محلی بنام لُرویر در فارس نام می‌برد. در لغت‌نامه دهخدا《حرف لام》صفحه۱۷۸، از لُرویر بنام موضعی در فارس در عهد اردشیر بابکان نام می‌برد. درکتاب قصه حمزه یا حمزه نامه که در مورد شخصیت حمزه بن عبدالله است که در قرن دوم هجری در سیستان می‌زیسته و قیامهایی علیه هارون‌الرشید خلیفه عباسی داشته‌است نام لرستان و لر درصفحه۱۸۸ آمده‌است. دکترصدیق صفی زاده درکتاب "پیران و مشاهیر اهل حق" صفحه۵۷، می‌نویسد: تمام یاران بهلول ماهی از مشاهیر اهل حق درقرن دوم هجری تماماً لُر و اهل لُرستان بودند مانند: بابا لُره لُرستانی(زهی سعادتا که نام لُر دوبار در نامت تکرار شود) بابانجوم لُرستانی، بابارجب لُرستانی، باباحاتم لُرستانی و تا شاه‌خوشین لُرستانی، تا خان‌الماس لُرستانی، تا طاهره لُره و فاطمه‌لُره و...در لغت‌نامه دهخدا، ذیل نام بابک خرمدین، صفحه۳۸۴۸، از حمایت مردم لُر (لُره) از قیام بابک خرمدین صحبت‌ شده‌است و آمده که طرفداران بابک در لرستان هم بوده‌اند. مطهربن طاهر مِقْدَسی درکتاب اَلْبَدْءُ وَالتّاریخ(نوشته ۳۵۵ ه‍.ق)، صفحه۵۴، از پیروان بابک خرمدین درلُرستان بخوبی یاد می‌کند: از آنان کسانی را در سرزمین‌شان ماسبذان و مهرجان قذق(در لُرستان) دیدیم آنان را در کمال پاکیزگی و طهارت و مردمداری و نرم‌خویی یافتیم و اهل نیکی. در اَلْبَدْءُ وَالتّاریخ، جلد۳، صفحه۱۲۲، آمده: ماسبذان و مهرجان قذق، بخشی از ولایت لُرستان است. ابواسحاق ابراهیم بن محمد اصطخری جغرافیدان قرن سوم، درکتاب "مسالک‌الممالک" صفحه۹۳، از لُر نام می‌برد و در صفحه۹۹، از لُردگان نام می‌برد در صفحه۱۰۳، از رود_مسن(ممسنی)که از لورجان به سرزمین فارس می‌رود، نام می‌برد. این مطلب دوباره در جغرافیای تاریخی فارس، اثر؛ پاول شوارتس صفحه۵۶، آمده‌است. یاقوت حموی(متولد ۵۷۴قمری)در مُعجم‌البُلدان صفحه۱۶، می‌نویسد: لُرها در سرزمین حدفاصل اصفهان تا اهواز سکونت دارند و به سرزمین آنان بلاد لُر یا لُرستان می‌گویند. یاقوت حموی در برگزیده مشترک، صفحه۱۰۹، می‌نویسد: شاپورخواست(خرم‌آباد) شهر و دژ بنامی است در کوه‌های لُر.