سلام. زنان و دختران کفار که در جنگ‌ها اسیر می‌شدند دو دسته بودند: دسته اول: بی‌گناهان... پیامبر آنان را آزاد می‌کردند.مثل جُوَیریه ( زن یهودی) که پیامبر، او را آزاد کرد اما جویریه آنقدر از پیامبر محبت دید که حاضر نشد به قبیله‌اش برگردد. همچنین سُفانه دختر حاتم طایی که پیامبر دستور آزادی او داد. پیامبر حتی برای دخترانِ مشرک‌زاده‌ که زنده به گور می‌شدند، خود را به آب و آتش می‌زد. چگونه ممکن است به آنان ظلم کند؟ اما دسته دوم: زنانی دریده و شرور که با نرهای کافر همدست بودند. آواز می‌خواندند و آنان را برای جنایت به هیجان می‌آوردند. حتی سمیه (همسر یاسر) را برهنه و شکنجه ‌کردند. منطق اسلام در مقابل ظالمین: سیلی در مقابل سیلی. لذا اسارت این زنان در حکم طلاق از شوهران مشرک تلقی شده و به عنوان همسران غیر رسمی مردان مسلمان درمی‌آمدند تا از این رهگذر، تربیت انسانی شده و دست از توحش بردارند. و در صورت مسلمان و بچه‌دار شدن آزاد می‌شدند. آیه 24 سوره نور درباره این گروه از زنان است. در برابر قرآن و اهل بیت تسلیم و مطیع باشیم تا جان ما متبرک شود. حتی اگر باب میل ما نبود.