هر انسان با انصاف و اهل مطالعه‌ای دوران ایران اسلامی را ترجیح میدهد. از 100 دانشمند بزرگ ایرانی، 99 نفر بلکه هر 100 نفر مربوط به دوران اسلامی هستند. همچنین 100 ادیب و هنرمند ایرانی که باز هم 99 نفر بلکه هر 100 نفر مربوط به دوران اسلامی هستند. چون در ایران باستان، عامه مردم حق نداشتند از طبقه خود بالاتر بیایند. یعنی یک کشاورز زاده حق نداشت پزشک یا دبیر یا فرمانده نظامی یا وزیر شود. باید در همان طبقه پدرانش می‌ماند. اما با ورود اسلام به ایران این طبقه بندی‌ها در هم شکسته شد. به همین خاطر 99 درصد فرهیختگان ایرانی در عصر اسلامی، یا چوپان زاده بودند. یا کشاورز زاده یا آهنگر زاده. در حالیکه اگر اسلام به ایران نمیآمد همان روش ساسانی زرتشتی ادامه پیدا میکرد و همه این فرهیختگان از ریشه سرکوب علمی و فرهنگی می‌شدند. اما اینکه نام کورش و داریوش مشهور است، بله به خاطر اینکه یهودیان و رسانه‌های صهیونیستی این افراد را بزرگ کرده اند. این افتخار نیست. کورش و داریوش، سلبریتی‌های باستانی بودند. نه بیشتر.