اوشو یک شهوتران بود که همه حرف‌هاش بر اساس تأمین نیاز جنسی بود. نه شجاعت جنگیدن داشت و نه عزم ترقی معنوی جهان. ببینید اگر یک پورن استار، بیاد حرف‌های فلسفی سر هم کنه، مطمئناً روی یک عده اثر کاذب میگذاره. رفتار اوشو در همین راستا بود. البته پورن استار نبود، ولی همه چیز را در پورن و رقص خلاصه میکرد. یعنی لذت جویی جسمانی محض. یعنی حیوانیت محض. پیروان اوشو در زندگی به چی رسیدند؟ کدوم چشمه حقیقت براشون آشکار شد؟ برای رشد تعالی انسان چه کردند؟ کتابهای اوشو در تیراژ میلیونی به زبان‌های مختلف ترجمه و چاپ و منتشر شد. با کدوم هزینه؟ یقین داشته باشید که اوشو، بخشی از پروژه استعمار هست. مافیای بی نظمی جهانی، اوشو رو عَلَم کردند و اون رو دوشیدند وقتی کارشون تموم شد اون رو کشتند (من قبول دارم که اوشو به دست امریکا کشته شد. ولی نه به سرنوشت بزرگان جبهه مقاومت. بلکه به سرنوشت صدام). کسی که در آثار و اندیشه‌های اوشو غرق بشه نمیتونه انسان مجاهد با یک قلب پر از فیض باشه. چون اوشو خودش اینطور نبود. خودش پاک زندگی نکرد. همه فکر و ذکرش، سکس و رقص و نگاه کردن به اندام شاگردانش (خانمها) بود. یقین داشته باشید امروز هم فکار اوشو بازیچه استعمار هست. چرا بیشترین آثار اوشو (که هندی بود) در خاورمیانه منتشر شده؟ چون جریان استعمار میخاد جوانان ما وارد عرصه شهوترانی محض بشن که نتونن در برابر صهیونیزم و مافیای بی نظمی جهانی بایستند. که نتونن کشور خودشون رو بسازن. این نظر من هست.