سلام ایمان. برای اثبات تناسخ این دلیل درستی نیست. به چند دلیل: (البته جزئیات معاد و قیامت مشخص نیست و نمی توان به حکم قطعی آن‌ها پی برد) 1. اینکه آیا خداوند نمی تواند ببخشد؟ این‌که ما در آموزه های دینی داریم افرادی حتی گنهکار را به دلایلی خاص می‌بخشد و راهی بهشت میکند، آیا این عدالت خداوند را زیر سوال می‌برد؟// 2. آیا نمی شود در سرای آخرت مکانی مخصوص آنان قرار داد؟// 3. آیا نمی شود در برزخ (عالم بین این دنیا و آخرت) کامل شوند وتا بهشتی که نصیبشان شده مستحق باشند؟// 4. اساسا از کجا میگید میرود بهشت؟ مرحوم علامه طباطبائی مفسر بزرگ قرآن در این خصوص می‌فرمایند: آن چه قرآن کریم در باب اطفال و دیوانگان و… فرموده جملاتی است که نمی‌توان از آن حکم جزئیات را و این که آنها هم سعادت و شقاوت اخروی دارند یا خیر استفاده نمود. زیرا جزئیات احوال مردم در آخرت امری نیست که عقل بتواند از آن سر در آورد، مگر این که بگوئیم گناه و مغفرت منحصر در مخالفت تکلیف نیست، بلکه بعضی از مراحل مغفرت متعلق به مرضهای قلبی و احوال بدی می‌شود که عارض بر قلب شده و بین قلب و پروردگار حجاب می‌شود و این دسته از افراد درست است که به خاطر ضعف عقل و یا نداشتن آن تکلیف ندارند. لیکن چنان هم نیستند که ارتکاب کار زشت در دلشان اثر نگذاشته و دلهایشان را آلوده و محجوب از حق نسازد بلکه در این جهت با سایرین یکسانند و خلاصه در تنعم و نعیم قرب خدا و حضور در ساحت قدس الهی محتاج به ازاله آن مرضها و زدودن آن پرده‌ها هستند و هیچ چیزی از عهده ازاله و رفع آن برنمی‌آید مگر همان عفو پروردگار. بعید نیست مراد از روایاتی هم که می‌گوید:(خداوند سبحان اطفال را محشور می‌کند و آتش را هم می‌آفریند، آنگاه به آنها دستور می‌دهد تا در آتش داخل شوند پس هر کس وارد آتش شود داخل بهشت می‌شود و هر کس سرپیچی کند داخل جهنم می‌شود) همین معنا باشد، یعنی مراد از آتش رفع آن پرده‌ها و معالجه آن مرضها باشد. پس دلیل شما برای اثبات تناسخ اشتباه است.