افزودن نظر جدید
یک عده ای کورکورانه از حکومت
یک عده ای کورکورانه از حکومت ساسانی دفاع میکنند بدون اینکه چیزی از ساختار این حکومت ساسانی بدونن. یک فرد روستایی یا پیشه ور هیچ راهی برای رسیدن به ثروت، قدرت یا مقام بالاتر نداشت. این سیستم برای حفظ قدرت در دستان سه طبقه بالایی طراحی شده بود و موجب خشم و نارضایتی عامه مردم بود. مجازات برای اشرافی که تخلف مرتکب شوند: جریمه نقدی معمول بود. کشتن یک فرد عادی یا تعرض به او توسط یک اشرافزاده، اغلب با پرداخت دیه به خانواده او پایان مییافت. گویی جان یک شهروند طبقه پایین و عادی همانند یک کالا است!. برای عامه مردم: مجازاتهای بدنی وحشیانه مانند شلاق، قطع عضو (دست، پا، زبان) و اعدام. ظلم و ستم به طبقات پایین: چگونه اعمال میشد؟ بار مالیاتی سنگین: جنگهای پرهزینه با روم و اداره دربار پرتجمل ساسانیان، بهطور مستقیم بر دوش کشاورزان و پیشه وران بود. مالیاتها اغلب آنقدر سنگین بود که مردم را وامانده میکرد. بیگاری و کار اجباری: کشاورزان مجبور بودند علاوه بر کار روی زمین خود، روی زمینهای اشراف نیز کار کنند
عدم برخورداری از عدالت: سیستم قضایی به نفع اشراف و قدرتمندان بود. یک روستایی معمولی امکان دفاع از حقوق خود در مقابل یک اشرافی زورگو و متکبر را نداشت. حق سواد و تحصیل : برای طبقات پایین به طور کامل ممنوع است.
برخورد ظالمانه اکثر موبدان زرتشتی سختگیرانه و ناعادلانه : گاهی به شکل تحقیرآمیز علیه مردم عادی استفاده میشد. برای مثال، اعضای طبقات بالا خود را مهم تر میدانستند و معاشرت با عوامالناس(مردم طبقه پایین) را موجب آلودگی و تباهی وقت میپنداشتن
تبعیض مذهبی: حکومت ساسانی، دین زرتشت (مذهب رسمی) میدانست و با اقلیتهای مذهبی مانند مسیحیان، یهودیان معمولاً با بدبینی و گاهی بی دلیل با خشونت برخورد میشد. جنگهای طولانی و فرسایشی با امپراتوری روم، (بخصوص جنگ ۲۶ ساله ویرانگر آخر) کشور را کاملاً فرسوده و تخریب کرد. این جنگها هزینههای گزافی داشت که موجب تلفات سنگینی بود و با افزایش مالیات از عامه مردم تأمین میشد. وقتی انگیزه چندانی برای جانفشانی در راه یک نظام ستمگر باقی نماند.از آن طرف هم جنگ داخلی و بیثباتی: پس از شکست از روم و قتل خسروپرویز، کشور درگیر یک هرج و مرج سیاسی شد و در مدت کوتاهی چندین پادشاه با قتل یکدیگر بر تخت نشستند این امر مرکزیت و سلطه و اختیارات حکومت را ضعیف و در برخی مناطق نابود کرد. وقتی این پازل را کنار هم بررسی کنیم فقط تصویر یک جامعه به شدت بیمار و ظالمانه را میبینیم:
جامعهای که در آن کثریت عظیم مردم، از گهواره تا گور، در فقر، جهل، ترس و تحقیر زندگی میکردند و هیچ چشماندازی برای بهبود وضعیت خود یا فرزندانشان نداشتند
مصطفی
1404/09/28 - 00:36
لینک ثابت