سلام بر بهزاد عزیز مشکل ما همین است که با قبول استدلال های غیر معقول امید داریم به خدا برسیم. دوست عزیز اگر سخن شما درست باشد، فرقی میان دین الهی و دین من عندی(خود درآرودی) نیست. در نهایت فلسفه ارسال رسولان الهی پوچ و بی معنا خواهد بود. راه سلوک و طی طریق به علت آنکه با دقایق خاصی همراه است، باید از جانب مصدری مطمئن عرضه شود تا انسانها بدان اعتماد داشته باشند. به همین دلیل پیامبران الهی از سوی خداوند برگزیده شدند و راه سلوکی به سمت خداوند را از طریق وحی و به فراخور زمان خود در میان مردم و طوایف مختلف تبلیغ کردند. به همین دلیل است که حتما باید دین از جانب خداوند باشد. آیین های مختلفی که غیر الهی هستند، دچار آفات متعدد هستند به نحوی که معلوم نیست، سرانجام آن به کجا ختم می شود. همچنین ممکن نبوده که نوع بشر با فرستاده شدن یک انسان هدایت شده و در راه اصلی و صراط مستقیم باقی بماند. به همین دلیل تعداد پیامبرانی که از سوی خداوند فرستاده شده است زیاد بوده تا بتوانند در طول تاریخ بشر را از یک چشمه سیرآب کرده و به سرمنزل مقصود برسانند. بدون تبعیت از رسولان الهی، رسیدن به خداوند ممکن نیست.