خدا خیرت بده. بالاخره یکی پیدا شد که لااقل یکمی اطلاعات داره و نظری میده که با واقعیت همسو هستش. تو ایران به مردم میگن که قدیمیا اینقدر احمق بودن که میومدن یک تیکه سنگ رو میتراشیدن و بعدش هم میگفتن که این تکه سنگ افریننده جهان است و خداست. درحالی که یک بت هرگز بعنوان خدا پرستیده نمیشده. مردم بت رو بعنوان سمبلی از یک چیز دیگه قرار میدادن و همانطوری که اقا ناصر گفتن معمولا به اسمان و اجرام اسمانی هم ربط پیدا میکرده. بت پرستی رو اگر برید بخونید میبینید مردم ما الان اکثرا بت پرست هستن. البته شیعه ها. چرا اینو میگم؟ اگر تشریف ببرید مکه، و دو تا کاتالوگ هم بخونید میبینید در توصیف بت پرستی نوشتن که قدیما وقتی کسی فرد مورد قبول و بزرگی بوده و بعدا میمرده، مردم میرفتن یه بت (مجسمه) از طرف میساختن و به این صورت از روح اون فرد تقاضای کمک میکردن. برای همینه که سنی ها ما شیعیان را بتپرست میدانند. و البته این با تعریفی که از بت پرستی دارن هم کاملا جور در میاد. حالا پبدا کنید پرتغال فروش را.