پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جریانات باستانگراها در طول سال به بهانه‌های مختلف به ترویج جشن‌های باستانی می‌پردازند. این کار اگر به هدف پاسداری از فرهنگ بومی باشد، اشکالی ندارد. اما مشکل اینجاست که این جریانات غالباً در پی شرارت و مقابله علیه اسلام هستند. به همین خاطر پشت جشن‌های باستانی مخفی می‌شوند. جالب اینکه هر جشنی که به سودشان نباشد را سانسور و بایکوت می‌کنند. از جمله جشن باستانی 22 بهمن را...! بله درست شنیدید! جشن باستانی 22 بهمن! مردمان ایران باستان، این روز را جشن می‌گرفتند! آن هم به عنوان روزی که ایزدِ باد، نسیم رحمت و برکت بر این سرزمین می‌فرستد. روزی که اصطلاحاً جشن بادبَرَه (یا باذوَرَه) خوانده می‌شد.[1]

پی‌نوشت:

[1]. ابوریحان بیرونی، آثار الباقیه، ترجمه اکبر داناسرشت، تهران: نشر امیرکبیر، 1363. ص 353 ؛ ابوريحان بيرونى، الآثار الباقية عن القرون الخالية، تهران، مركز نشر ميراث مكتوب، 1422 ه.ق، ص 283 ؛ رضا مرادی غیاث آبادی، فرهنگنامه ایران، تهران: پژوهش‌های ایرانی، 1393، ص 260.