ابو سعید سیرافی (حسن پسر بهزاد پسر مرزبان سیرافی)، در قرن 3-4 هجری از خانواده‌ای زرتشتی بود که به همراه خانواده و از روی اختیار مسلمان شد. او در بسیاری از علوم عصر خود از لغت و نحو و فقه و کلام و فلسفه و منطق و شعر و تفسیر قرآن و حدیث و حساب و هندسه دستی توانا داشته، تا جائی که او را نماینده تمام عیار فرهنگ اسلامی در عصر خود دانسته‌اند. ابو سعید در سیراف که در آن روزگار بندری بسیار معتبر و پررونق در جنوب ایران بود متولد گردیده و در سال ۳۶۸ در بغداد بدرود حیات گفت.[1] او یک نمونه از خیل عظیم مردمانی است که از زرتشتی به اسلام گرویده و در راه کسب علم و دانش و ترویج مکتب اسلام تلاش بسیار کرد.

پی‌نوشت:

[1]. محمدمهدی ملایری، تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی، تهران: نشر توس، 1379، ج 1، ص 142.

نویسنده: حسن فاطمی موحد