پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جامعه انسانی از دوران باستان، گرفتار رنج‌ها بوده است. از درد و رنجِ آوارگی جسمانی گرفته تا رنجِ دربِدَری فکری و اعتقادی. در این بین، برخی مزدوران، ادعا کردند که ایرانیان از نسل کورش هستند و برخی افراد ساده‌لوحِ نابخرد نیز باورشان شده که واقعاً از نسل کورش هخامنشی هستند. باورشان شده که خون کورش در رگ‌هایشان جاری است و کورش را پدر خود می‌خوانند. پس لازم است نقدها و چالش‌هایی مطرح شود تا ابعاد این توهّم روشن شود.

نه شجره نامه دارند و نه دلیلی روشن بر ادعایشان...

می‌گویند ما از نسل کورش هستیم و خون او دررگ‌های ماست. از آنان می‌پرسیم از کجا می‌دانید خون کورش در رگ‌های شماست؟ شجره نامه دارید؟ چه دلیل تاریخی و منطقی برای ادعایتان دارید؟ هیچ... هنگامی که عُقَلای عالم از شما بخواهند که حجت و بیّنه بر ادعایتان بیاورید، چه دارید؟ از سویی دیگر می‌دانیم که فرهیختگان ایرانی در طول تاریخ، هیچ گاه کورش را پدر ایرانیان نخواندند.

شاید از نسل دشمنان کورش باشند

در ایران باستان، اقوام مختلفی زندگی می‌کردند. شاید ده‌ها قوم... از عیلامیان گرفته تا گوتی‌ها، کاسی‌ها، هیتی‌ها، اورارتوها، ماناها، تپورها، اقوام مهاجر آسیای میانه و جمعیتی از آشوری‌ها و غیره. روشن است که پارس‌ها یکی از این ده‌ها قومِ ساکن در فلات ایران بودند.[1] واضح است که بسیاری از این اقوام، دشمن کورش بودند. می‌دانیم که کورش (و ایضاً جانشینان او) برای تسلط بر اراضی و نواحی، جنگ‌های بسیاری کردند.[2] اکنون جا دارد بپرسیم، از کجا معلوم که این مدعیان، خود از نسل دشمنان کورش نباشند؟! شاید نه... اصلا از نسل چنگیز مغول باشند. شاید از نسل آتیلا و تیمور بوده باشند. پیرامون همه این سؤالات باید اندیشید.

مدعیان از نسل کدام رابطه نامشروع هستند؟

می‌دانیم که کورش هخامنشی دو پسر به نام‌های کمبوجیه (Cambyses II) و بردیا (Bardiya) داشت.[3] به هر حال بردیا طبق منابع تاریخی، توسط برادرش کمبوجیه کشته شد.[4] ماند کمبوجیه، جالب اینکه این کمبوجیه با دو خواهر خود آتوسا (Atossa) و رکسانا (Roxane) ازدواج می‌کند.[5] حال، عزیزانی که با آب و تاب خود را از نسل کورش می‌خوانند، پاسخ دهند که محصول همبستری کمبوجیه با خواهرش آتوسا هستند، یا همبستری با خواهر دیگرش رکسانا؟ 

پی‌نوشت:
[1]. بنگرید به «ورود آریایی‌ها به فلات ایران ؛ با ناز و عشوه؟ یا با جنگ و خونریزی؟»
[2]. برای نمونه مقاومت جانانه مردم بلوچستان در مقابل تجاوزگری‌های کورش را می‌توان مثال زد که به تعبیر پروفسور والتر هینتس، کورش در جنگ با مردم جنوب شرق ایران، تقریبا تمام نیروهای خود را از دست داد. بنگرید به: والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، تهران: نشر ماهی، 1391، ص 100.
همچنین مقاومت بسیاری از مردم فلات ایران و نواحی اطراف در مقابل هخامنشیان و خشونت‌های هخامنشیان علیه دیگران، بنگرید به: «خشونت‌های هخامنشيان»
[3]. بنگرید به: Herodotus, 2.1, 3.2, 3.88.2
F. W. König, Die Persika des Ktesias von Knidos, Archiv für Orientforschung Beiheft 18, Graz, 1972, p. 7 par. 12
Encyclopædia Iranica, Cyrus II The Great, by Muhammad A. Dandamayev, Last Updated: November 10, 2011, Vol. VI, Fasc. 5, pp. 516-521
[4]. بنگرید به: Encyclopædia Iranica, BARDIYA, by Muhammad A. Dandamayev, December 15, 1988, Vol. III, Fasc. 8, pp. 785-786
[5]. مری بویس، زرتشتیان باورها و آداب دینی آنها، ترجمه ع. بهرامی، تهران: انتشارات ققنوس، ۱۳۹۱. ص 81.
تواریخ هرودوت، تهران: انتشارات فرهنگستان ادب و هنر ایران، 1356، ص 205.
The History of Herodotus, A. D. Godley, Ed. Translator: Macaulay, G. C. (George Campbell), 1904, Book 3, Chapter 88, Section 2, Book 3, Chapter 31-32.
F. W. König, Die Persika des Ktesias von Knidos, Archiv für Orientforschung Beiheft 18, Graz, 1972, p. 7 par. 12
Reinhold Bichler, Herodots Welt. Der Aufbau der Historie am Bild der fremden Länder und Völker, ihrer Zivilisation und ihrer Geschichte (Antike in der Moderne), Berlin, 2000, p. 274