پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چرا به هنگام صلوات بر محمد، آل آن حضرت را نیز بر او عطف می‌کنید و می‌گویید: «اللهم صل علی محمَّدٍ و آل محمَّدٍ»؟
پاسخ: این مطلب حتمی و مسلّم است که خودِ پیامبر شیوه درود فرستادن بر خود را بر مسلمانان آموخته است. آن‌گاه که آیه شریفه: «إنَ الله وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِ یا اَیُّها الَّذینَ آمَنوُا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیْماً.[احزاب/56] خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند. ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید و به فرمانش به‌خوبی گردن نهید.» نازل شد، مسلمانان پرسیدند: چگونه درود فرستیم؟ پیامبر فرمود: بر من، صلوات ناقص نفرستید؛ باز پرسیدند: چگونه درود بفرستیم؟ فرمود: بگویید: أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ عَلی آلِ مُحَمَّد»[1]
موقعیت آل پیامبر، در مرتبه ای است که شافعی در شعر معروف خود می‌گوید:
«یا أهل بیت رسول الله حبُّکم                    فرضٌ من الله فی القرآن أنزله
کفاکم من عظیم القدر انَّکم                    من لم یصل علیکم لا صلوة له.[2]
«ای خاندان پیامبر گرامی، محبت شما فریضه‌ای است که خداوند آن را در قرآن فرو فرستاده است،
در بزرگی و رفعت مقامِ شما، همان بس که هر کس بر شما درود نفرستد، برای او درود نخواهد بود.»

پی‌نوشت:

[1]. الصواعق المحرقه. ابن حجر، چاپ دوم در «مکتبة القاهره» مصر، باب 11، فصل اوّل، ص 146 و نظیر آن در «الدرّ المنثور»، ج 5، تفسیر آیه 56 سوره احزاب، به نقل از محدّثان و صاحبان صحاح و مسانید، از قبیل عبدالرّزاق و ابن ابی شیبه و احمد و بخاری و مسلم و ابو داوود و ترمذی و نسائی و ابن ماجه و ابن مردویه، از کعب ابن عجرة از پیامبر گرامی، آمده است.
[2]. دیوان الإمام الشافعی، شافعی، ص115، دار الکتب العربی، بیروت.