کانال تبلیغی بهائیت مدعی شد عبدالبهاء بر این باور بود که نباید محبّت را ابزار تبلیغ کرد و در تبلیغ بهائیت نباید به ریاکاری متوسل شد. اما با نگاهی به متون و سابقه بهائیت درمی‌یابیم که پیشوایان بهائی از حسینعلی نوری گرفته تا عبدالبهاء و شوقی افندی، استفاده ابزاری از محبّت و کمک به دیگران را یکی از ابزارهای مهم تبلیغی بهائیت شمرده‌اند.

پیش از اشغال فلسطین به دست انگلیس و تشکیل اسرائیل، بهائیان از زمین‌های کشاورزی آباد و پرباری در آنجا برخوردار بودند که اینک خبری از سرنوشت آن‌ها در دست نیست. اما چگونه بیت العدلی که به بهانه حقوق بهائیان و به دنبال احیای زمین‌های تشکیلاتی، مصادره‌ای و تصرف در اراضی ملّی ایران غوغا به‌پا می‌کند، نسبت به زمین‌ها، نقض حقوق و آزادی بهائیان در فلسطین اشغالی سکوت را برمی‌گزیند؟

سایت رسمی تشکیلات بهائیت به نقل از شاپور راسخ، از خدمات بهائیت به فرهنگ و تمدن ایرانی و واسطه بودن بهائیت برای ارتباط ایران با تمدن جهانی نوشت. اما وقتی که بهائیت جز خیانت به ایران سابقه‌ای ندارد و دستاوردش تنها تخریب فرهنگ، تمدن و مردم ایران در چشم جهانیان بوده، چگونه می‌تواند از مدیونی فرهنگ غنی و کُهن ایرانی به بهائیت سخن گفت؟

عبدالبهاء بدون اشاره به آسیب‌های مخرب جنگ جهانی اول (خصوصاً برای ایرانی‌هایی که بیشترین آسیب را دیدند)، ابراز خشنودی کرد که این جنگ، باعث قطعی ارتباطش با بهائیان و موجب راحتی او شده است؛ بیان این موضع توسط عبدالبهاء، به خوبی نشان می‌دهد که جان افراد و ارتباط با بهائیان، چقدر برای رهبران بهائیت بی‌ارزش است.

برای پیروی از هر یک از ادیان الهی، تنها کافیست قلباً ایمان بیاوری و پیامبر و اصولش را بپذیری و نهایتاً ایمانت را به زبان بیاوری یا غسلی انجام دهی! اما برای بهائی شدن، ابتدا باید به همراه مشخصات، فرم درخواست را پر کنی و عده‌ای پس از تحقیق و بررسی نظر دهند که آیا شما صلاحیت اعتقاد به بهائیت را داری یا خیر!

بنابر ادعای بهائیان، عبدالبهاء برای حمایت از مردم فلسطین در دوران جنگ جهانی اول و هجوم استعمار انگلیس، از استعمار پیر پاداش گرفت و به لقب نایت هود یا شوالیه مفتخر شد. اما اگر واقعاً پیشوای بهائیت بخاطر کمک به مردم فلسطین و نه همکاری با استعمار پاداش گرفت، پس چرا امروزه تشکیلات بهائیت به او اقتدا نمی‌کند و زحمتِ کمک به مردم مظلوم غزه را به جان نمی‌خرد؟