اعتقادات
البانی یکی از بزرگان و محدثان وهابیت بهشمار میرود، که بر خلاف دیگر مذاهب اسلامی فتوا به جواز استمناء داده و گفته است: «دلیلی وجود ندارد، که با استمناء کردن، روزه باطل شود. زیرا نمیتوان استمناء را با جماع مقایسه کرد. حتی فقیه صنعانی نیز گفته است: کسیکه استمناء کند، روزهاش نه قضاء دارد و نه کفاره.
در جواب به شبهه وهابیت در مورد علم غیب و چرایی نهضت امام حسین میگوییم: «علم غیب» به اذن خداوند است و هیچ تکلیفی بر متعلق آن از جهت حتمی الوقوع بودن، تعلق نمیگیرد؛ زیرا تکلیف، همواره به ممکنات تعلق میگیرد و لازمهی آن اختیاری بودن است، اما در این نوع از علم غیب، علم به قضای حتمی در زندگی انسان تأثیر ندارد و تکلیفآور نیست.
یکی از دلایل مورد ادعای اهل سنت بر خلافت ابوبکر ادّعای امامت جماعت وی از سوی پیامبر اکرم در واپسین روزهای حیات آن حضرت است. در این زمینه ابنتیمیه اعتراف کرده است: «اینگونه نیست که هر کس در زمان حیات، شایستگی نیابت از کسی را داشت پس از وفات او هم صلاحیت جانشینی او را دارا باشد.» گذشته از اینکه امامت جماعت ابوبکر، از جهت سندی اثبات شده نیست.
به واقع چه گروهی به دنبال نجات مسلمانان و دیگر انسانها از آلودگیها و پاک ساختن دوباره وجود آنهاست؟ ابوریف مدعی است که تنها وهابیت ناجی امت است و آنچه امروزه از کشور عربستان مخابره شده، نجاتدهنده بشریت است. این در حالی است که تنها راهحل وهابیت در تقابل با مخالفینش، شمشیر است.
پذیرش اعتقاد به خدای انسانوار از سوی وهابیت، به حدی عجیب است که یکی از دوستانم نیز به این راحتی این اعتقاد وهابیت را نپذیرفت. او که با عکس انسانی عجیب با عنوان "خدای وهابیت" در فضای مجازی برخورده بود، از چند و چون این باور سوال داشت که با ارائه مستندات پاسخ خود را دریافت کرد.
سعود بن عبدالعزیز در کلام غلوآمیزی پس از تصرف مدینه با تکفیر تمامی مسلمانان، ایشان به مسجد النبی فرا خواند و با بستن دربهای مسجد گفت: «ای مردم مدینه بر اساس آیه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي [مائده/3] امروز، دين شما را كامل كردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم» دین و آیین شما امروز به اکمال رسید و به نعمت اسلام مشرف شدید.
یکی از شبهات وهّابیت در موضوع شهادت امام حسین انکار اتفاقاتی (دگرگونی و آشفتگی در آفرینش) است که پس از شهادت آن حضرت روی داد است. که در پاسخ میگوییم: مگر در زمان پیامبر اکرم معجزات بسیار بزرگی توسط آن حضرت صورت نگرفت، ولی باز هم منافقان با دیدن این معجزات آن را انکار کرده و نسبت سحر به آن حضرت ندادند.
واقعه عاشورا در سده اول اسلام یعنی سال 61 هجری اتفاق افتاد. صاحب نظران و علمای مذاهب جهان اسلام از همان زمانهای نخست بعد از این واقعه ذیل قیام امام حسین(ع) مطالب زیادی نوشتهاند. متاسفانه در این برهه از زمان، فرقه وهابیت با برداشتهای تحریف آلود و وارونه و هجمههای سنگین از قیام امام حسین، سعی در نقد این مهم تاریخی کردهاند.
از بزرگترین اعترافات علمای مورد قبول وهابیت، اعتراف به صحت و تواتر حدیث غدیر است؛ که بهخوبی روشن میکند اصل موضوع حدیث غدیر به حدّی آشکار و غیر قابل انکار بوده که حتی علمای مورد قبول وهابیت نتوانستند، آن را انکار کنند. حال منصفان قضاوت کنند که حدیث غدیر با این حجم از تواتر و شهرت، باز هم جای تشکیک و انکار دارد؟
یکی از احکام در شریعت اسلامی بحث «شهادت» است که در مخاصمه و موارد دیگر از افراد به عنوان شاهد استفاده میشود. قبول شهادت از جانب مذاهب مختلف مسلمین نسبت به یکدیگر دلیل بر قبول داشتن همدیگر به عنوان مسلمان است که اهلسنت نیز بدان عمل میکنند.
وهابیت فرقهای است که علیرغم خشونتهای بسیار، ادعای عمل به قرآن و سیره پیامبر اکرم (صلیاللهعلیه وآله وسلم) را دارد. اما متاسفانه در برخورد با شیعیان حتی به عبارات ظاهری قرآن روش خصمانهای را دارند و از عمل به قرآن سر باز میزنند. ایشان به راحتی شیعیان را تکفیر کرده و مسلمان نمیدانند.
زمخشری درباره اسلام مینویسد: اسلام، ورود در امنیت و آرامش و خارج شدن از جنگیدن با مومنان و مسلمانان است که با شهادتین حاصل میشود.
اعتقاد و نظریه مفسران اسلامی این است که با شهادت و اقرار به وحدانیت خداوند و پذیرش رسالت پیامبر اکرم (صلیاللهعلیه وآله) اولین مرحله از مسلمانی محقق شده است و خون، مال و آبرو و ناموس چنین شخصی باید محترم دانسته شود و البته ایمان مرحله بالاتر از آن و شامل تصدیق قلبی است.
یکی از اشتباهات فاحش وهابیت نسبت به شیعیان، تصور باطل ایشان از رفتن مومنین بر سر مزار و قبور امامان و دیگربزرگان و حتی امواتشان است که فکر میکنند شیعیان مزارها و اموات آرمیده در آن را میپرستند.